مفهوم انطباق با استرس درمراقبين كودكان مبتلا به سرطان: تحليل مفهوم هيبريد

مقدمه: مفهوم انطباق با استرس فرايندي است كه سبب ايجاد تلاش براي استفاده از منابع جهت حل موقعيت استرس زا مي شود. بنابراين استفاده از مهارتهاي انطباقي مناسب جهت كاهش استرس، اضطراب و افسردگي مراقبت دهندگان داراي اهميت است كه سبب افزايش كيفيت درمان و مراقبت در كودكان مي گردد. با توجه به اهميت موضوع، هدف اين مطالعه، تبيين مفهوم انطباق با استرس در مراقبت دهندگان (والدين و وابستگان نزديك) كودكان سرطاني ميباشد. روش: در اين پژوهش تحليل مفهوم به روش هيبريد، در سه مرحله انجام شد. در مرحله مروري بر مطالعات (مرحله نظري) 30 مقاله مرتبط موجود در پايگاه هاي اطلاعاتي از 1990 تا مي 2013 ارزيابي و تحليل شدند. در مرحله دو يا مرحله درعرصه مصاحبه با 5 نفر از والدين كودكان سرطاني انجام و تحليل داده ها با استفاده از آناليز محتوي صورت گرفت. در مرحله نهايي، از دو مرحله قبل تحليل كلي انجام شد. يافته ها: براساس مروري بر ادبيات بهترين تعريف انطباق با استرس، چارچوب هاي فرايند انطباق با استرس در مراقبت دهندگان انتخاب شد. درمرحله كار درعرصه نيز براساس آناليز مصاحبه مضامين و زيرمضامين اقدامات و راهبردهاي انطباق با استرس والدين كودكان سرطاني استخراج شد .در مرحله نهايي از ادغام دو مرحله تعريف، چارچوب ها، اقدامات، استراتژي ها و پيامدهاي انطباقي با استرس به منصه ظهور رسيد و سپس مدل هيبريد ارائه شد. نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه، اجراي مداخلات پرستاري در جهت كاهش استرس مراقبت دهنده، برنامه ريزي جهت آموزش، بكارگيري مهارت هاي انطباقي و از عهده برآيي صحيح و موثر در مراقبت دهندگان (والدين و وابستگان نزديك) كودكان سرطاني امري ضروري و امكان پذير خواهد بود.