ادراك كارمندان از عوامل روان شناختي موثر برفرايند چاقي:يك مطالعه كيفي

مقدمه: مشكل چاقي هم اكنون در ايران بصورت اپيدمي درآمده و شواهد متقاعد كننده اي در خصوص نقش مهم عوامل رواني بر فرايند چاقي و اضافه وزن وجود دارد. با توجه به نقش كليدي كارمندان به عنوان منابع ارزشمند انساني در ارائه خدمات به مردم و افزايش سبك بي تحركي در بين آنان، پژوهش حاضر با هدف تبيين ادراكات كارمندان دولتي از عوامل رواني موثر بر فرايند چاقي انجام شد. روش: اين مطالعه كيفي با رويكرد تحليل محتوا انجام گرفت. در مجموع چهار جلسه بحث گروهي8 نفره برگزار(32 نفر) و با 35 نمونه متنوع از كارمندان چاق يا داراي اضافه وزن مصاحبه فردي نيمه ساختار يافته در فاصله زماني بهمن ماه 1392 تا دي ماه 1393 انجام گرديد. تمام مصاحبه ها ضبط و تحليل داده ها بصورت مداوم و همزمان و با استفاده از روش اشتراوس و كوربين انجام شد. يافته ها: مضامين كليدي در سه طبقه، سازگاري ضعيف در دوره هاي استرس زا ، برانگيزاننده ها و خودكار آمدي پايين تبيين شد. سازگاري ضعيف در دوره هاي استرس زا در زير طبقات دوره هاي كنكور ، سربازي ، شغل ، ازدواج و زايمان پديدار شد. خودكار آمدي پايين در زير طبقات نداشتن الگوي نقش مثبت و احساس عدم توانايي كنترل شرايط تبيين شد. بر انگيزاننده ها نيز شامل زير طبقات لذت و نگراني بود. نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد ادراكات كارمندان در زمينه عوامل رواني موثر در فرايند چاقي متفاوت است كه نياز به مطالعات كيفي و كمي بيشتر در اين زمينه را ضروري مي سازد.