تبيين موانع استقرار بودجه‌ريزي عملياتي در دانشگاه‌هاي علوم پزشكي كشور: يك مطالعه كيفي

مقدمه: نظام بودجه ريزي عملياتي به دنبال ايجاد پيوند ميان شاخص هاي عملكرد و تخصيص منابع است. مطالعه حاضر، با هدف بررسي و شناسايي موانع استقرار بودجه ريزي عملياتي در دانشگاه هاي علوم پزشكي كشور انجام گرفت. روش : در اين مطالعه كيفي با رويكرد تحليل چارچوب، مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته با استفاده از نمونه گيري هدفمند و گلوله برفي با 14 نفر از استادان دانشگاه هاي پيام نور، علوم پزشكي تبريز، تهران، ايران و نيز مديران وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي انجام شد. جهت مديريت داده ها و استخراج كدها از نرم افزار تحليل كيفي (MAXQDA) استفاده شد. در مطالعه حاضر جهت استخراج كدها روش استقرايي و قياسي مورد استفاده قرار گرفت. يافته ها: موانع استقرار بودجه ريزي عملياتي در قالب سه طبقه شامل عوامل محيطي، سازماني و انساني و 14 زيرطبقه سازمان يافت. نتيجه گيري: داشتن درك عميق و مبتني بر شواهد از موانع اجراي بودجه ريزي عملياتي مي تواند مديران و سياستگذاران را در برنامه ريزي دقيق، عالمانه و اجراي موفق بودجه ريزي عملياتي ياري نمايد. براي استقرار موفق بودجه ريزي عملياتي در دانشگاه هاي علوم پزشكي توجه به زيرساخت هاي محيطي، انساني و سازماني ضرورتي اجتناب ناپذير است.