فقدان حمايت اجتماعي چگونه بر رفتارهاي مخاطره‌آميز جنسي دختران جوان اثرگذار است؟ يك مطالعه كيفي

مقدمه: رفتارهاي جنسي مخاطره آميز، تهديد بزرگي براي سلامت افراد است. جوانان بيش از هر گروه ديگر در معرض انتقال بيماري هاي مقاربتي هستند. مطالعه حاضر با هدف تبيين نقش فقدان حمايت اجتماعي بر رفتارهاي جنسي مخاطره آميز دختران جوان انجام شد. روش : در اين مطالعه كيفي، 72 دختر جوان 35-18 سال در مطالعه شركت كردند. داده ها از طريق جلسات گروهي متمركز (7 جلسه) و مصاحبات فردي عميق (12 مصاحبه) در سال 1391 جمع آوري شد. روش تحليل محتوا از رويكرد Graneheim جهت تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد. براي افزايش اعتبار نتايج، روش هاي چندگانه جمع آوري داده ها، نمونه گيري با حداكثر تنوع و چك همكاران، مورد استفاده قرار گرفت. يافته ها: چهار طبقه اصلي از آناليز داده ها از جمله چتر عاطفي، پشتيباني خدماتي، هسوروي اجتماعي و نگهداشت اطلاعاتي استخراج شد. نگهداشت اطلاعاتي داراي دو زيرطبقه تعليم جنسي ناكارامد و گم يافت تعليم جنسي بود. چتر عاطفي از دو زيرطبقه مهرورزي دوست پسر و غيابت مهر خانواده تشكيل شد. مشاركت كنندگان عقيده داشتند كه حمايت عاطفي دوست پسر و فقدان حمايت خانواده، عوامل عاطفي مهمي در مشاركت آنان در رفتارهاي مخاطره آميز جنسي بوده است. آن ها گزارش كردند كه به خدمات و آموزش جنسي دسترسي ندارند. همچنين، آموزش جنسي محدودي نيز كه ارايه مي شود، از كيفيت مطلوب برخوردار نيست. نتيجه گيري: مشاركت كنندگان اعتقاد داشتند كه انواع متفاوت حمايت اجتماعي در مشاركت آن ها براي رفتار مخاطره آميز جنسي نقش داشته است. نتايج پژوهش حاضر مي تواند در راستاي طراحي مراكزي جهت ارايه مشاوره سلامت جنسي به دختران جوان كمك كننده باشد.