تبيين طرحواره‌هاي هيجاني (ESs) در روابط اجتماعي دانش‌آموزان كم‌توان جسمي: يك مطالعه كيفي

مقدمه: روابط اجتماعي، نقش مهمي در بهبود كيفيت زندگي و ارتقاء بهداشت روان دارد و بر سلامت جسماني و بهزيستي روان شناختي افراد تأثير مي گذارد؛ به طوري كه افراد از طريق آن به ايجاد هويت مي پردازند و خود را با جامعه ادغام مي كنند. بر همين مبنا پژوهش كيفي حاضر با هدف تبيين طرح واره هاي هيجاني در روابط اجتماعي دانش آموزان كم توان جسمي موردبررسي قرار گرفت. روش : پژوهش حاضر با رويكرد كيفي انجام شد. شركت كنندگان شامل 15 نفر از دانش آموزان كم توان جسمي مقطع متوسطه بود كه در مدرسه صياد شيرازي مشغول به تحصيل بودند. جمع آوري داده ها به روش نمونه گيري هدفمند بود و تا اشباع داده ها؛ يعني زماني كه كدها و طبقات جديد به دست نيامد، فرآيند جمع آوري داده ها ادامه يافت. اطلاعات از طريق مصاحبه عميق نيمه ساختاريافته با رعايت محرمانه بودن اطلاعات و امكان ترك مطالعه در هر زمان كه مايل بودند، جمع آوري شد، در مجموع 15 مصاحبه عميق نيمه ساختاريافته انجام گرفت. مصاحبه ها ضبط گرديد و پس از پياده سازي با روش تحليل محتوا كيفي مرسوم، تجزيه وتحليل شدند. يافته ها: تجزيه وتحليل داده ها درنهايت منجر به شكل گيري 14 مضمون فرعي و 4 مضمون اصلي شامل »راهبردهاي مقابله اي هيجان محور درون شخصي «، »راهبردهاي مقابله اي هيجان محور بين شخصي «، »راهبردهاي مقابله اي شناخت محور درون شخصي « و »راهبردهاي مقابله اي شناخت محور بين شخصي « شد. نتيجه گيري: تجربه دانش آموزان كم توان جسمي شركت كننده در اين مطالعه بيانگر آن بود كه اين افراد در روابط و تعاملات خود با ديگران از راهبردهاي مقابله اي هيجان محور و شناخت محور به صورت درون شخصي و بين شخصي جهت برقراري روابط استفاده مي كنند.