تبيين تجارب دستياران پزشكي از خطا‌هاي دارويي در بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان: مطالعه كيفي

مقدمه: خطاهاي دارويي يك رخداد شايع و بالقوه خطرناك براي بيمار است كه مي تواند در سيستم درمان به عنوان يكي از معيارهاي سنجش ايمني بيمار مورد استفاده قرار گيرد. نوزادان يك جمعيت آسيب پذير به دليل تغيير اندازه بدن هستند. استفاده از تجربيات و نظرات افراد در سيستم درمان مي تواند منبع مهمي براي جمع آوري اطلاعات و برنامه ريزي در زمينه پيشگيري از خطاهاي دارويي باشد. هدف از اين مطالعه تبيين تجارب دستياران پزشكي از خطاهاي دارويي در بخش مراقبت هاي ويژه نوزادان بود.روش : نوع مطالعه حاضر كيفي بود؛ كه به روش فنومنولوژي انجام شد. 6 نمونه از بين رزيدنت هاي بخش ويژه نوزادان يكي از بيمارستان هاي آموزشي همدان انتخاب شدند. روش جمع آوري داده ها مصاحبه نيمه ساختاريافته بود و تا اشباع داده ها ادامه يافت و تجزيه وتحليل داده ها، با استفاده از روش كوليزي انجام گرفت.يافته ها: با تحليل مقايسه اي داده ها 3 طبقه و 9 زير طبقه تدوين شد. درون مايه هاي اصلي ناكارآمدي در حرفه اي شدن، نارسايي در فرآيند تجويز دارو توسط پزشكان و ويژگي هاي فردي و رواني بودند.نتيجه گيري: نتايج نشان داد، نظارت بيشتر بر كار پزشكان كم تجربه در امر مراقبت از بيمار، الكترونيكي كردن پرونده هاي پزشكي، همت شركت هاي داروساز در بسته بندي مناسب داروها و مديريت كارآمد مي تواند در كاهش خطاهاي دارويي مؤثر باشد.