جامعه‌پذيري و طلاق: بررسي پديده طلاق با رويكرد فرايندي

مقدمه: ضعف مطالعات انجام شده در تبيين پديده طلاق در آن است؛ كه با رويكردي فرايندي به مطالعه آن نپرداخته اند. هدف از اين مطالعه، پرداختن به مسئله طلاق با رويكرد فرايندي بود. آسيب شناسي فرايندي كه در آن فرد با خروج از يك نوع جامعه پذيري (جامعه پذيري در خانواده مبدأ)؛ به نوع ديگري از جامعه پذيري وارد مي شود از نكاتي كليدي است؛ كه در اغلب تبيين هاي طلاق مورد غفلت قرار مي گيرد.روش : اين پژوهش از نوع كيفي بود؛ كه به روش تحليل محتواي كيفي جهت دار انجام شد. داده ها از طريق مصاحبه هاي عميق با 30 نفر از زنان مطلقه در شهرستان هرسين استان كرمانشاه به روش نمونه گيري هدفمند به دست آمد. ملاك خاتمه مصاحبه ها، اشباع نظري بود. ملاحظات اخلاقي در مصاحبه ها رعايت گرديد و شواهد مربوط به اعتبار لحاظ شد.يافته ها: نتايج نشان داد؛ شناخت هاي ناقص، چندگانه، تصميم هاي احساسي و ناپخته، بي علاقگي و عدم جذابيت از عوامل طلاق در فاز بررسي اوليه زوجين بود؛ و در طي زندگي مشترك عواملي چون تفاوت ها، كليشه ها، دخالت ها و نظاير آن دخالت داشتند.نتيجه گيري: تبعات مثبت و منفي متعددي براي طلاق گزارش شده است كه تبعات منفي بر مثبت آن مي چربند. اين تبعات در سه دسته اجتماعي، رواني و جسمي قابل بررسي مي باشند. هرگونه برنامه ريزي براي كاهش طلاق مستلزم آن است؛ كه به طلاق به عنوان يك فرايند توجه شود كه از جايي شروع و در جايي ختم مي شود. در اين فرايند بايد به نوع جامعه پذيري زوجين كه از خانواده هاي مبدأ خود به ارمغان مي آورند توجه جدي شود.