بررسي تجربيات زيسته معلمان از رفتار قلدرانه دانش آموزان: رويكردي پديدار شناسانه

مقدمه: قلدري، مشكل رفتاري پيچيده اي است كه در بيشتر مدارس به چشم مي خورد؛ و پژوهش هاي كمي فراواني در راستاي آن انجام شده است؛ اما پژوهش هاي كيفي كه بتواند اين رفتار را به شكل گسترده اي مورد بررسي قرار دهد، بسيار اندك بود. پژوهش حاضر باهدف بررسي تجربيات زيسته معلمان از رفتار قلدرانه دانش آموزان انجام گرفت. روش : مطالعه حاضر از نوع كيفي و مبتني بر رويكرد پديدارشناسي بود. در اين مطالعه 20 معلم دوره متوسطه به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه نيمه ساختاريافته گردآوري شد؛ و براي تجزيه وتحليل داده ها از روش پديدارشناسي اسميت استفاده شد؛ كه طي آن 5 مضمون اصلي و 23 مضمون فرعي از داده ها استخراج گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد كه در تعريف قلدري، مصاديق، ويژگي و علل بين تجربيات زيسته معلمان با پيشينه همسويي وجود دارد؛ ولي در بازخوردها، نتايج متفاوتي ديده شد. معلمان بنا به تمايل شخصي خود از روش هاي مختلفي نظير تنبيه، مذاكره فردي، ارجاع به دفتر، بي توجهي به رفتار نامطلوب و تقويت رفتارهاي مغاير با آن، علت يابي، محبت كردن و ايجاد رابطه دوستي، دعوت از اوليا، ارجاع به مشاوره و جدي گرفتن قوانين مدرسه، نمره و انضباط استفاده مي كردند. نتيجه گيري: نتايج حاصل از اين پژوهش راهگشاي تحقيقات بيشتر در حوزه مداخلات مربوط به قلدري خواهد بود.