شناسايي علل گرايش نوجوانان به رفتارهاي پرخطر و بررسي تفاوت‌هاي جنسيتي: يك مطالعه كيفي

مقدمه: يكي از ويژگي‌هاي بارز دوران نوجواني، تمايل براي كسب تجارب جديد و آزمودن رفتارهاي متنوع و گاهي پرخطر است؛ كه پيامدهاي سوئي براي نوجوان، خانواده و جامعه در پي دارد و لازم است، براي پيشگيري از خطرات ناشي از اين رفتارها تدابيري انديشيده شود. آنچه بيش از هر چيز ضرورت دارد شناسايي علل گرايش نوجوانان به رفتارهاي پرخطر است. در پژوهش حاضر علل گرايش به اين نوع رفتارها به تفكيك جنسيت از ديدگاه نوجوانان مورد بررسي قرار گرفت. روش‌: در اين پژوهش كيفي از روش مصاحبه فردي نيمه ساختاريافته براي گردآوري داده‌ها استفاده شد؛ به اين صورت كه 40 نوجوان (20 دختر و 20 پسر)، ساكن در منطقه 5 تهران؛ به‌صورت هدفمند انتخاب شدند و مورد مصاحبه قرار گرفتند. پس از تحليل داده‌ها، علل گرايش نوجوانان به رفتارهاي پرخطر به تفكيك جنسيت شناسايي شد.. يافته‌ها: از آنجايي كه مجموعه‌اي از عوامل فردي و محيطي موجب گرايش نوجوانان به سمت رفتارهاي پرخطر مي‌شوند؛ لازم است با انجام برنامه‌هاي مداخله‌اي آموزشي و دادن آگاهي به نوجوانان و والدين، گرايش نوجوانان به سمت رفتارهاي پرخطر و آسيب‌هاي اجتماعي ناشي از آن را كاهش داد. نتيجه‌گيري: نتايج حاصل از اين پژوهش ويژگي‌هايي از يك استاد باليني خوب را از ديدگاه دانشجويان پرستاري مشخص نمود؛ كه مي‌تواند به مسئولين و متصديان برنامه‌ريزي آموزشي در تدوين برنامه‌هاي آموزشي موفق‌تر و كارآمدتر كمك نمايد. ​