اثر روش‌هاي عمل‌آوري فيزيكي و بيولوژيكي دانه ذرت بر توليد گاز و فراسنجه‌هاي تخميري در شرايط برون‌تني

Effect of physical and biological processing methods of corn grain on in vitro gas production and fermentation

زمينه مطالعاتي: عمل­آوري به روش­هاي مختلف مي­تواند بر فراسنجه­هاي توليد گاز و قابليت هضم برون­تني تخميري دانه ذرت تأثير بگذارد. هدف: اين پژوهش به­منظور بررسي تأثير روش­هاي عمل­آوري فيزيكي و بيولوژيكي بر فراسنجه­هاي توليد گاز و قابليت هضم برون­تني تخميري دانه ذرت در قالب طرح كاملاً تصادفي با 6 تيمار شامل: 1) دانه ذرت بدون عمل­آوري (شاهد)، 2) دانه ذرت فليك شده با بخار (به­مدت 3 تا 5 دقيقه)، 3) دانه ذرت فليك شده+ مخمر (ساكارومايسس سرويزيه) (4 درصد به نسبت 1:2)، 4) دانه ذرت مايكروويو شده (باقدرت850 وات و به مدت 3 دقيقه)، 5) دانه ذرت فليك شده با مايكروويو و 6) دانه ذرت فليك شده+ مخمر + مايكروويو انجام شد. روش­كار: مايع شكمبه از سه رأس گوسفند نژاد دالاق با ميانگين وزني 5/2 ± 45 كيلوگرم قبل از وعده خوراك‌دهي، صبحگاهي جمع‌آوري و پس از صاف كردن با بزاق مصنوعي با نسبت 1:2 مخلوط و در داخل ويال­ها ريخته و به­مدت 96 ساعت در داخل بن ­باري قرار داده شد. ميزان توليد گاز نمونه­ها در ساعات مختلف ثبت و نتايج توسط نرم‌افزار SAS پردازش گرديد. نتايج: نتايج نشان داد كه روش­هاي عمل­آوري تأثير معني­داري بر پتانسيل توليد گاز داشتند. در بين عمل­آوري­ها، روش تركيبي بيشترين تأثير را بر قابليت هضم ماده آلي (10/88 گرم بر كيلوگرم) داشت. تيمار­هاي عمل­آوري شده با مايكروويو در مقايسه با تيمار­ شاهد به‌طور معني­داري قابليت هضم برون­تني ماده خشك و ماده آلي را كاهش دادند. بالاترين مقدار توليد پروتئين ميكروبي در تيما­ر­هاي عمل­آوري شده به­ترتيب مربوط به تيمار فليك+مخمر، فليك و مايكروويو بود (به­ترتيب: 73/171، 23/170 و 11/170 ميلي­گرم بر گرم ماده خشك) . نتيجه­گيري نهايي: به نظر مي­رسد بر اساس داده­هاي حاصل از فراسنجه­هاي توليد گاز تخميني و قابليت هضم، عمل­آوري با مايكروويو تجزيه شكمبه­اي دانه ذرت را كاهش داده است.

Introduction: Cereal grains are fed to livestock to supply energy, and the major energy source of the most of cereal grains is starch. Therefore, starch fermentation potential in the rumen is an important indicator of nutritional value of cereal grain in ruminants' nutrition. Due to lower loss of methane and heat, available energy supply for animal is greater for starch digestion in the small intestine than for starch fermented in either the rumen or large intestine. In order to obtain maximum starch digestion, corn and sorghum grain must be processed before using in livestock nutrition. There are several different methods for processing of cereal grain, which in turn have different impacts on the extend and place of digestion and fermentation of starch, based on the shape and structure of starch granules. Briefly, the aim of all processing methods is to optimize the rumen fermentation, equilibrate degradability and digestion of starch in different parts of the digestive tract, minimize the rumen acidosis risk, and increase the amount of undegraded digestible starch delivery to the lower parts of the digestive tract. Corn grain is one of the most important feedstuffs in nutrition of high producing animals because it can provide high amounts of metabolizable enrgy to support high levels of milk or meat production. Several physical and chemical methods have been used and studied frequently. However, despite their effectiveness, using the chemical methods is doubtful because of their poisonous effects in animals and human. Most recently new biological processing methods have been proposed for optimizing of corn grain starch degradability in rumen. So, it can affect the rumen environment and synthesis of microbial protein and determine the place and amount of starch digestion in the different parts of the digestive system. Therefore, the aim of this study was to investigate the effects of different physical or biological methods or methods containing combination of two or three methods of processing on chemical composition and rumen degradability of corn grain.