اولويت سنجي مكاني پارك بانوان با استفاده از روش ديمتل و آمار فضايي (نمونه موردي : كلانشهر اهواز)

فاقد عنوان لاتين

مهمترين مساله در مكانيابي پاركها، ضرورت هاي اجتماعي ويژگي هاي مخاطبان ايجاد پارك است. پارك بانوان نوعي از پاركهاي موضوعي شهري است كه با توجه به نياز­هاي جسماني و روحي-رواني بانوان طراحي و احداث مي­ شود. شهر اهواز يكي از كلان شهرهاي ايران است كه با برخورداري از تنوع قومي و فرهنگي خاص، نيازمند ارتقاء شاخص­ هاي سلامت فردي و اجتماعي خود است. حدود نيمي از جمعيت شهري اهواز را زنان تشكيل مي دهند. تحقيق حاضر با هدف شناسايي عوامل موثر بر استقرار پارك هاي بانوان در كلانشهر اهواز تدوين شده است. روش تحقيق توصيفي تحليلي و ابزار گردآوري داده ها، پرسش نامه محقق ساخت ه­اي است كه روايي و پايايي آن تأييد شده و توسط كارشناسان برنامه ريزي شهري تكميل شده است. متغيرهاي مورد بررسي شامل؛ دسترسي، امنيت، مركزيت، فاصله از جاذبه­ هاي گردشگري، فاصله از پارك هاي موجود، وضعيت مالكيت، فاصله از كاربري هاي فرهنگي و ورزشيو ميزان تراكم جمعيت است، كه از طريق مطالعه پيشينه تحقيق و نظرات اساتيد جمع ­آوري گرديده و با استفاده از الگوريتم IDW آماده و توسط روش تصميم گيري چند معياره DEMATEL وزندار و در نهايت با نرم‌افزارهاي EXCEL و ArcGIS تحليل شده است. بر اساس نتايج حاصل از تكنيك ديمتل، به ترتيب بيشترين وزنها متعلق به شاخص هاي مركزيت، دسترسي و امنيت مي ­باشد. نقشه نهايي در پنج كلاس از خوب تا خيلي بددر محيط ArcGIS طبقه بندي شد. نتايج تحقيق نشان مي ­دهد، بهترين مكانها براي احداث پارك بانوان شهر اهواز، محدوده مركزي با مساحت حدود 29802576/424517 مترمربع(12/51%اراضي كل شهر)در كلاس اول و نامناسب ترين مكانها با مساحت حدود 33644803/65991 مترمربع (14/12 %اراضي كل شهر) در دورترين فاصله از مكانهاي مركزي در كلاس پنجم قرار دارند.