مضمون آفريني در غزليات مهري عرب

سيدعلي ميرمساعد متخلص به مهري و سيد و معروف به مهري عرب از شاعران سبك هندي، براي مضمون آفريني، از هر آنچه در طبيعت و جامعه ديده و آموخته، بهره گرفته است تا ارزش هاي اخلاقي و تربيتي و سنت هاي عاشقانه را كه همواره در متون ادبي موضوع سخن بوده است با تصاويري متنوع، بازآفريني كند. در اين مقاله به معرفي سه گروه از عناصر مضمون آفرين در غزليات مهري و شيوه ي مضمون آفريني شاعر در آن ها پرداخته ايم. گروه اول، اصطلاحات ادبي چون مصراع، بيت، غزل، تركيب بند، مخمَّس، رباعي، ايهام، بديع و... را شامل مي شود. كوشش مهري در اين بخش بيان مضامينِ عاشقانه و مفاهيم مرتبط با آفرينش و صفات خداوند است. گروه دوم، عناصر و حالات كودكان مانند گريه، شوق، سنگ انداختن، ناداني و... است. مهري در قالب تمثيل حالات كودكان را معياري براي بيان مفاهيم اخلاقي و تربيتي قرار داده و تلاش كرده است تا مخاطبش را به زشتي ها و زيبايي هاي رفتار خود رهنمون سازد. گروه سوم، عناصر هنري است. كه اصطلاحات خوشنويسي و نسخه پردازي را شامل مي شود. شاعر از اين عناصر براي بيان مفاهيم و مضامين عاشقانه بهره برده است.