بررسي و تحليل نظام سلسله مراتبي شهرهاي استان كرمان طي سال هاي 90-1335

فاقد عنوان لاتين

در جهان امروز، نابرابري هاي اقتصادي و اجتماعي به عنوان پديده‌ اي فراگير و رو به گسترش قابل مشاهده است تمركز بيش از حد جمعيت و فعاليت، مخصوصاٌ در بزرگترين شهرهاي كشورهاي در حال توسعه باعث جذب بخش عمده اي از پتانسيل هاي توسعه و جمعيت به اين شهرها شده است و در نتيجه اختلاف وگسيختگي در نظام شهري اين كشورها بوجود آمده است . كه اين روند مطالعه شهرها و كمك به حل مسائل و مشكلات آن امر اجتناب ناپذيري است كه به عنوان يك نياز جدي بشر مطرح است. كشور ما با رشد سريع جمعيت و افزايش جمعيت شهري و تعداد شهرها روبروست كه خود مسائل و مشكلات زيادي ايجاد مي كند . استان كرمان از اين شرايط مستثني نيست . بنابراين براي شناخت شهرهاي استان كرمان و يافتن راه بهينه براي ايجاد يك ساختار شهري مناسب لازم است ترتيب قرارگيري شهرها و درجه بندي و طبقه بندي شهري انجام شود ، موقعيت هر شهر و وزن جمعيتي كه در هر دوره نسبت به دوره قبل دارد شناسايي شده و مبنايي براي مطالعات بعدي در ابعاد استان كرمان باشد . روش عمده تحقيق توصيفي - تحليلي است و از حيث نوع تحقيق (كاربري – توسعه اي) مي باشد. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه توزيع لگاريتمي شهرها بيانگر وضعيت نخست شهري در استان كرمان مي باشد. اما فاصله طبقات جمعيت شهري هر دوره نسبت به دوره قبل با افزايش جمعيت شهرهاي درجه دوم رو به كاهش بوده، اما در عين حال شهر كرمان همچنان نقش مسلط را بر نظام شهري استان داشته و دارد. همچنين توزيع فضايي و جمعيتي شهرهاي استان كرمان مناسب نبوده بطوريكه شهر كرمان بعنوان مركز استان به همراه شهرهاي بم،سيرجان و رفسنجان داراي اختلاف فاحش جمعيتي با بقيه شهرها هستند. لذا لازم است شهرهاي درجه دوم تقويت شوند تا تعادل بيشتري در نظام شهري استان پديد آيد.