بررسي تطبيقي توزيع فضايي خدمات عمومي شهري از منظر عدالت اجتماعي (نمونه موردي: شهر كاشان)

فاقد عنوان لاتين

عدالت اجتماعي يعني برابري در دستيابي به فرصت ها، برابري در دستيابي به فرصت ها هنگامي ميسر مي شود كه فرصت ها به شكل متعادل در فضا پخش گرديده باشد. پخش فرصت ها در شهرها به عنوان اصلي ترين معيار عدالت اجتماعي نيازمند توزيع فضايي متعادل خدمات عمومي شهري است. هدف اين مقاله بررسي توزيع خدمات عمومي شهري از منظر عدالت اجتماعي در شهر كاشان مي باشد. شيوه به كار گرفته كاربردي و روش تحقيق توصيفي تحليلي است. نتايج تحليل ها نشان مي دهد كه بين نواحي شهر كاشان از لحاظ برخورداري از خدمات عمومي شهري تفاوت وجود دارد. ولي با وجود تفاوت و نابرابري، ميزان نابرابري در دسترسي به سرانه هاي كاربريهاي عمومي شهر در سال 1390 نسبت به سال 1375 متعادل تر شده است. به گونه‌اي كه ضريب تغيير ويليامسون از 5,0 به 0.45 رسيده است. همچنين ميزان شاخص آنتروپي شانون در تمامي شاخص هاي مورد مطالعه به سمت يك و بالاتر از آن ميل داشته است كه نشانگر گرايش به سمت توزيع متعادلتر خدمات عمومي در بين نواحي مختلف شهر كاشان دارد.