زيبايي شناسي محتوايي شعر فروغ فرخزاد

Content aesthetics of the poetry of Frough Farrokhzad

اين تحقيق با هدف بررسي عناصر و كاركردهاي محتوايي شعر فروغ و تأثير آنها در برجستگي مفهوم شعر او و القاي معاني آن به مخاطب انجام گرفته است. در اين راستا نوع به كارگيري زبان و آگاهي از توانمندي هاي آن، از مهمترين ويژگي‌هاي يك شاعر مي باشد. بحث محوري اين مقاله بررسي زيبايي هايي است كه به شعرهاي فروغ از لحاظ محتوايي جلوه خاصي بخشيده و او را در ميان هم رتبگان و هم عصران ممتاز نموده است و هدف آن توضيح چيستي زيبايي و نحوه درك ما از آن و نيز تحليل آن زيبايي ها مي باشد. روش اين پژوهش به صورت توصيفي ـ تحليلي است كه مطالب آن از طريق كتابخانه اي جمع آوري شده است. فرخزاد از جمله شاعراني است كه با بهره گيري از زبان و ساخت تركيبات تازه توانست دغدغه هاي اجتماعي و آرمانخواهي خود را به گوش همه برساند. فرخزاد هيچ گاه محتوا و مضمون را قرباني وزن نكرده است. از جمله شاخصه هاي زيبايي كه ميتوان در شعرهاي فروغ در جهت القاي مفاهيم و محتوا اشاره كرد: مفهوم گرايي و آرمانخواهي، استفاده از طنز، كليّت گرايي، استفاده از جلوه هاي زندگي معاصر و دغدغه هاي اجتماعي فروغ است.

This research was conducted in order to examine the content functions and elements of the Farrokhzad poetry and their impact in the accentuation of the concepts of her poems and denote the meaning to the reader. Application of language and awareness on its capabilities is considered as one of the most important characteristics of a poet. This articles has examined the aspects of beauty which have offered Frough poetry a specific manifestation from content perspective and distinguished her from her contemporary poets. This research aim was to explain the nature of beauty and our perception and analyze the aspects of beauty. The research method was descriptive and analytical and the data were collected by documentary method. Frough Farrokhzad is one of the poets who could announce social challenges and her idealism by employing language and making new compounds and in this regard, she never sacrificed content and concept for meter. Of the aspects of beauty in the poems of Frough Farrokhzad employed for denoting contents and concepts, it can be referred to conceptualization, idealism, satire, universalism, contemporary life manifestations and social challenges.