ارتباط بين صفات كيفي دانه و نشانگرهاي مولكولي SSR در برخي از ژنوتيپ‌هاي گندم نان

بهبود كيفيت نانوايي در گندم نان بستگي به درك كامل از اساس ژنتيكي صفات مهم مرتبط با كيفيت دانه دارد. بنابراين، هدف از اين مطالعه بررسي اساس ژنتيكي صفات مرتبط با كيفت دانه شامل طول و عرض دانه، وزن هزرادانه، محتوي پروتئين دانه، عدد زلني، حجم نان، درصد رطوبت، سختي دانه، درصد جذب آب و حجم رسوب SDS و تعيين رابطه بين آنها با نشانگرهاي مولكولي ريزماهواره با استفاده از رهيافت ارتباط بين صفت و نشانگر در ارقام گندم نان بود. در اين تحقيق به منظور بررسي روابط بين ژنوتيپ و فنوتيپ از چهار جفت نشانگر ريزماهواره استفاده شد. در مجموع 23 الل چندشكل با ميانگين 83/3 الل به ازاي هر جايگاه ريزماهواره در ژنوتيپ ها تكثير شد. ميزان اطلاعات چند شكلي براي نشانگرهاي مورد بررسي از 26/0 تا 82/0 متغير بود كه جايگاه اول نشانگر wmc41 كمترين و جايگاه دوم نشانگر gwm608 بيشترين ميزان PIC را داشتند. براساس تجزيه رگرسيون گام به گام، براي صفات طول دانه، وزن هزاردانه، حجم نان، سختي دانه و حجم رسوب SDS الل هايي از نشانگرهاي مختلف وارد مدل شدند، ولي براي صفات محتوي پروتئين، عرض دانه، عدد زلني، درصد رطوبت و دصد جذب آب هيچ نشانگري وارد مدل نشد. براي صفت طول دانه دو الل نشانگر gwm608b5 و gwm644b4، براي حجم نان دو الل نشانگري wmc41b5 و gwm644a1، براي صفت سختي دانه دو الل از نشانگر wmc41 (wmc41b4 و wmc41b2) وارد مدل شدند. براي صفات حجم رسوب SDS و وزن هزاردانه تنها يك الل به ترتيب از نشانگرهاي gwm608b3 و gwm608b2 وارد مدل شدند كه در مجموع بين 22% تا 37% تغييرات را توجيه نمودند. نتايج نشان داد كه نشانگرهايي با محتوي چندشكلي و تنوع ژنتيكي بالا در تفكيك و تمايز افراد نقش به سزايي داشتند.