نقشه يابي ارتباطي و تجزيه مسير ترتيبي بين عملكرد و صفات آگرومورفولوژيك در توده هاي آفتابگردان آجيلي (Helianthus annuus L.)

اين مطالعه به منظور بررسي ارتباط برخي از صفات آگرومورفولوژيك با عملكرد دانه در آفتابگردان آجيلي در سطح مولكولي و فنوتيپي با استفاده از نقشه يابي ارتباطي و تجزيه مسير ترتيبي انجام گرفت. در اين آزمايش 50 توده آفتابگردان آجيلي از نواحي مختلف كشور جمع آوري و در قالب طرح پايه كاملا تصادفي در 10 تكرار در سال 921391 در شرايط گلداني مورد مطالعه قرار گرفتند. تعداد 20 صفت شامل تاريخ گلدهي، تاريخ رسيدگي بذر، تعداد كل برگ، طول پهنك برگ، طول دمبرگ، عرض پهنك برگ، ارتفاع بوته، قطر ساقه، قطر طبق، وزن خشك بوته، وزن خشك طبق، شاخص برداشت، وزن صد دانه، وزن تك دانه، وزن مغز تك دانه، نسبت مغز به كل تك دانه، طول دانه، عرض دانه و وزن خشك دانه در طبق اندازه گيري و محاسبه شدند. نتايج تجزيه مسير نشان داد كه صفات وزن خشك طبق و قطر طبق اثر مستقيم بالايي روي عملكرد دانه دارند. بررسي ساختار جمعيت ژرم پلاسم هاي مورد مطالعه به روش بيزين، آنها را به سه زير مجموعه تقسيم نمود. براي شناسايي ارتباط بين نشانگر​هاي مولكولي در مجموعه ژنوتيپ​ها با صفات زراعي، تجزيه ارتباط به روش مدل خطي مخلوط (MLM) انجام گرفت. شش مكان مشترك براي دو صفت عملكرد دانه و وزن صددانه، يك مكان مشترك بين هر كدام از دو صفت قطر طبق و وزن خشك طبق، وزن خشك طبق و نسبت مغز به كل تك دانه، عرض دانه و وزن صددانه، عرض برگ و وزن خشك طبق، عرض برگ و عملكرد دانه شناسايي شد. شناسايي نشانگرهاي مشترك بين عملكرد و صفات آگرومورفولوژيك همبستگي هاي مشاهده شده در سطح فنوتيپي را توجيه مي نمايد.