گروه‌بندي لاين‌هاي گندم و گزينش گروهي آن‌ها در شرايط ديم

افزايش عملكرد دانه مهم ترين هدف به نژادگران در برنامه هاي اصلاحي مي باشد. اما از آنجا كه عملكرد صفت پيچيده اي است كه از اجزاي كمي بسياري متأثر شده و وراثت پذيري پاييني دارد، معمولاً به طور مستقيم مورد ارزيابي قرار نگرفته و در عوض اجزاي آن ارزيابي مي شوند. هدف از پژوهش حاضر، گروه بندي 60 لاين اينبرد به همراه چهار رقم شاهد گندم از لحاظ صفات فنولوژيك و زراعي و گزينش گروه هاي برتر بود. ازاين رو، اين لاين ها و ارقام در قالب طرح لاتيس مربع (8 times; 8) با دو تكرار مورد بررسي قرار گرفتند. در تجزيه واريانس صفات زراعي و فنولوژيك مورد ارزيابي، اختلافات معني داري در اكثر صفات مشاهده شد كه نشان دهنده وجود تنوع ژنتيكي بالا از لحاظ صفات مذكور مي باشد. تجزيه خوشه اي نشان داد كه گزينش خوشه اول لاين ها در مورد صفات فنولوژيك و خوشه دوم لاين ها در مورد صفات زراعي با گزينش براي گلدهي زودتر وارتفاع، طول ريشك و بيوماس بيشتر مي تواند منجر به گزينش ژنوتيپ هاي با تعداد سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزاردانه و عملكرد بيشتر شود.همچنين، با توجه به سهولت ارزيابي و وراثت پذيري بيشتر اين صفات مي توان استفاده از آنها را براي گزينش غيرمستقيم عملكرد دانه و اجزاي آن در گندم براي شرايط ديم توصيه نمود.