شناسايي نشانگرهاي رتروترنسپوزوني مرتبط با صفات آگرومورفولوژيك در جمعيت‌هاي مختلف آفتابگردان آجيلي (Helianthus annuus L.)تحت شرايط نرمال و تنش خشكي

در اين مطالعه به منظور شناسايي نشانگرهاي ملكولي مرتبط با 22 صفت آگرومورفولوژيك در 48 توده مختلف آفتابگردان آجيلي بر اساس مدل هاي GLM و MLM، از 12 آغازگر مبتني بر رتروترنسپوزن (7 آغازگر IRAP و 5 آغازگر REMAP) استفاده شد. تجزيه كلاستر با روش Neighbor Joining، توده هاي آفتابگردان مورد مطالعه را به 3 گروه اصلي تقسيم بندي كرد. مطالعه ساختار جمعيت به عنوان پيشنيازي براي انجام تجزيه ارتباط به روش بيزين، نشان داد كه 2 زير گروه احتمالي (2K=) در جمعيت مورد مطالعه وجود دارد. در تجزيه ارتباط به روش GLM و MLM، به ترتيب 131 و 117 مكان مرتبط (01/0 P) با صفات مورد مطالعه در محيط هاي مختلف تحت بررسي شناسايي شدند. وجود نشانگرهاي مشترك در ميان برخي صفات بررسي شده در مطالعه حاضر ممكن است ناشي از اثرات پليوتروپي و يا پيوستگي نواحي ژنومي دخيل در كنترل صفات باشد. نتايج بدست آمده از اين مطالعه اطلاعات ارزشمندي در زمينه مبناي ژنتيكي صفات مورد مطالعه ارائه داد كه از اين اطلاعات مي توان در برنامه هاي اصلاحي و توليد ارقام با ميزان عملكرد بالا در آفتابگردان استفاده نمود.