ارزيابي راهبردي توسعه شهري شهرهاي جلگه اي استان مازندران با استفاده از تكنيك عاملي و خوشه اي

فاقد عنوان لاتين

فضا در هر دوران پديده اي دگرگون شدني است و اين دگرگوني را ميزان جمعيت انساني و كيفيت فناوري تحت اختيار آنان تعيين مي كند. (آسايش ،1383 ،ص15) در كشور ما ايران در سال هاي پس از جنگ جهاني دوم، بالاترين آمارهاي رشد جمعيتي و رشد شهرنشيني ثبت شده است. در اين بين، استان مازندران به دليل ويژگي هاي اكولوژيكي خاص خود، از حساسيت بالايي نسبت به تغييرات فضايي برخوردار بوده است. در پژوهش حاضر تحليل فضايي شهرهاي جلگه اي استان مازندران به عنوان هدف اصلي تحقيق برگزيده گرديده است. لذا در پژوهش از نوع تحقيقات كاربردي است كه با روش توصيفي انجام صورت گرفته است. نتايج پژوهش حاكي از آن است، كه استان مازندران فاقد الگوي نخست شهري بوده و در طول دهه هاي اخير هرگز شهر اول استان، كانون برتر جمعيتي، عملكردي و كاركردي استان نبوده است. اما در عين حال يك گرايش به سمت تمركز در چهار شهر برتر استان وجود دارد و شهرهاي برتر استان همگي در ناحيه جلگه مركزي استان واقع شده اند و اين در حالي است كه اين پهنه از استان هم اكنون، تحت فشار بارگذاري بيش از حد جمعيت و فعاليت قراردارند.