بررسي مخاطرات محيطي گذشته با استناد به ويژگيهاي پالئوپدولوژيكي نهشته ها در دشت تبريز

هرگونه تغيير در شرايط طبيعي موجب تغيير در فرايندهاي فرسايشي و همچنين تغيير در نوع مخاطرات محيطي مي‌شود و اين تغييرات درنهايت موجب تغيير در ويژگي‌هاي شيميايي و فيزيكي آبرفت‌ها و در دانه ‌بندي، رنگ و شكل‌ بندي لايه‌ ها مي‌گردد. يكي از شاخصه‌ هاي تغييرات محيطي، تغيير در ميزان سولفات در سازندها است. تغييرات ميزان سولفات و كلريد در سازندها نشانه مخاطرات محيطي در محدوده مورد مطالعه است زماني كه ميزان آن از آستانه ‌هاي مشخص فراتر مي‌رود، به معني آن است كه شرايط سخت محيطي و يا خشكي بر محيط حاكميت يافته است. در اين مقاله به‌منظور بررسي تغييرات محيطي در گذشته، سعي شد در محدوده ‌هاي مشخص كه داده ‌ها مورد دسترس و لايه ‌ها قابل تفسير و از نظر باستان ‌شناسي نيز از اهميت زيادي برخوردار بودند، چينه ‌ها، لايه و همچنين ويژگي ‌هاي شيميايي نمونه ‌هاي برداشت شده، مورد بررسي قرار گيرد و براي پيگيري تغييرات از داده ‌هاي مربوط به حفاري در محدوده شهر تبريز بهره ‌گيري گرديد و با استفاده از داده ‌هاي پالئوپدولوژيك و روش‌هايsd اطلاعات لازم كسب شد. نتايج حاصل از بررسي مقدار كلريد در بخش‌هاي مختلف محدوده مورد مطالعه نشان مي­دهد كه مقدار كلريد در بخش‌هايي از محدوده از 8000 ppm بيشتر شده است، نوسان در ميزان كلريد بخصوص وقوع تغييرات محسوس در آن به معني وقوع تغييرات شديد در شرايط محيطي به‌ويژه تشديد خشكي محيط است. نتايج حاصل از استناد به افزايش ميزان كلريد در نمونه‌هاي برداشت شده از بخش‌هاي مختلف دشت تبريز نشان مي‌دهد كه اين محدوده در دوره پليستوسن با سرمايش محيط مواجه شده است. بررسي تركيب دانه‌بندي در نمونه ‌هاي تهيه شده در محدوده ميدان ساعت نشان مي‌دهد كه، تجمع دانه‌بندي ريز در عمق‌هاي پايين‌تر به 100 درصد مي‌رسد. دوباره در لايه‌هاي تقريباً نزديك به سطح، به درصد ريزدانه ‌ها افزوده مي‌شود. البته حضور ماسه ‌هاي بادي در اعماق 15 متري تا 35 متري قابل‌ملاحظه است كه حضور ماسه ‌هاي بادي و تركيب ريزدانه ‌اي سازندها از حاكميت شرايط خشك در محيط حكايت مي‌كند.