واحد واژگون مرتبه در ساختار گروه اسمي جمله در كلام حافظ

گروه اسمي يكي از واحدهاي ساختاري زبان فارسي است كه در مرتبه اي بالاتر از كلمه و پايين تر از بند قرار دارد. اين واحد ساختاري داراي سه عنصر: وابسته پيش رو (پيشين)، هسته و وابسته پي رو (پسين) است با 4 جايگاه براي وابسته هاي پيش رو و 5 جايگاه براي وابسته هاي پي رو كه از مجموع وابسته هاي پي رو واحد واژگون مرتبه وابسته پي رو شماره 5 مي باشد. بر اين اساس بخشي از پيچيدگي ساختار جمله، نتيجه پيچيدگي ساختار گروه اسمي مرتبط با واحدهاي واژگون مرتبه آن است. اين بررسي بر آن است كه به تبيين وابسته اي كه در گروه اسمي كاركرد توضيحي دارد و در نظريه ساختارگرايي مقوله و ميزان واحد واژگون مرتبه ناميده مي شود، بپردازد و اين مقوله را در كلام حافظ بررسي نمايد؛ چرا كه حافظ شاعر برجسته اي است كه از ظرفيت زبان، بالاترين بهره را برده و يكي از راه هاي بخشيدن ظرفيت معنايي متناسب كاربرد واحدهاي واژگون مرتبه در گروه اسمي است كه اين ويژگي در كلام وي از بسامد بالايي برخوردار است.