ﺗﺤﻠﯿﻞ رﻓﺘﺎر ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺟﻨﺒﮥ ﮐﻮدك در ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻫﺎي داﺳﺘﺎﻧﯽ ﻣﺜﻨﻮي، ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﻈﺮﯾﺎت ارﯾﮏ ﺑﺮن

مثنوي مولانا جلا الدين محمد بلخي، عارف و شاعر داستان سراي قرن هفتم هجري، حاوي سرگذشت گروه هاي بشري با هر طيف اعتقادي و رفتاري مي باشد و ويژگي هاي رواني رفتاري نوع بشر در آن موشكافانه منعكس شده است و پژوهش گر مي تواند با تحليل محتواي داستان ها، شخصيت هاي انسان هاراروان كاوي كند. پژوهش حاضر، جنبه كودك در شخصيت هاي داستاني مثنوي را تحليل، و سرنخ هاي رفتاري و گفتاري اين جنبه را برجسته كرده است. مطابق اين بررسي، اغلب سرنخ هاي جنبه كودك كه در روان شناسي تحليل رفتار متقابل مهم اند، مانند: خودشيفتگي، توهم، گريه، لجاجت، خشم، تظاهر، حسد، لذت جويي، ترسو… در شخصيت هاي داستاني مثنوي وجود دارد.