رمانتيسم در شعر هوشنگ ابتهاج

مكتب ادبي رمانتيسم در قرن نوزدهم و با شكستن قيد و بندهاي مكتب كلاسيك شكل گرفت. از سال 1301 و بعد از مشروطه، مكتب رمانتيسم در ايران گسترش پيدا كرد. عمده تحول اين مكتب گرايش به طبيعت و وطن و پرداختن به عواطفي چون عشق، اندوه و طبيعت گرايي بود. هوشنگ ابتهاج يكي از شاعران تواناي معاصر است كه بر غالب اشعار او اصول حاكم بر مكتب رمانتيسم حاكم است. مهمترين زمينه هاي انديشه هاي رمانتيكي در شعر ابتهاج عبارتند از: عشق، غم و اندوه، يادكرد مرگ، حديث نفس، وطن، طبيعت گرايي، اميد، آرمان گرايي. در اين مقاله به شيوه توصيفي و تحليل محتوا از شعر ابتهاج به بررسي رمانتيسم در شعر او خواهيم پرداخت.

this article has no abstract