سبك‌شناسي مثنوي‌هاي "مصيبت‌نامه" و "مختارنامه" شعاعي قاجار

محمدحسين بن عيسي دولوبيگلربيگي متخلص به "شعاعي" از شاعران پركار و گمنام عصر قاجار است. نگارندگان براي نخستين بار به معرفي اين شاعر و همچنين بررسي عناصر سبكي مثنوي هاي "مصيبت نامه" و "مختارنامه" كه بخش اعظمي از ديوان شاعر را دربرگرفته، پرداخته اند. ويژگي هاي سبكي مثنوي هايش را در سه سطح زباني، ادبي و فكري و زير مجموعه هاي هر بخش مورد تجزيه و تحليل قرار داده اند. مثنوي هاي شعاعي كه قريب يازده هزار بيت است؛ دربردارنده موضوعات حماسي در مورد وقايع كربلا و قيام مختار است. اين بررسي نشان مي دهد؛ ويژگي هاي دوره بازگشت با توجه به موضوع كتاب و دوره اي كه شاعر در آن مي زيسته و شيوه اي كه براي نگارش اثر خود برگزيده است؛ به طور گسترده و بجا در اين آثار انعكاس داشته است. زبان ساده و روان، تركيب سازي هاي مضمون آفرين، تعدد جملات كوتاه، تشبي هات محسوس، استفاده مناسب و متناسب از انواع صورخيال از جمله خصوصيات سبكي شعر شعاعي قاجار است.