ﺗﺤﻠﯿﻞ رﺗﻮرﯾﮑﯽ اﺑﯿﺎﺗﯽ از رﺷﯿﺪاﻟﺪﯾﻦ وﻃﻮاط ﺑﺮ اﺳﺎس روش ﮐﻨﺪي

نقد رتوريكي در چند دهه اخير به عنوان شيوه اي براي ارزيابي نامه هاي كتاب مقدس شناخته شده است. از منظر اين منتقدان، نويسندگان كتاب مقدس در نگارش نامه ها (نامه به عبرانيان، نامه به غلاطيان) از اصول خطابه يا از دستورالعمل هاي تجويزي معلمان خطابه در غرب باستان پيروي كرده اند، در نتيجه نقد رتوريكي (نقدي كه بر پايه اصول خطابه شكل گرفته است) رويكردي است كه مي تواند به شناخت بهتر متن و تجزيه و تحليل ساختار آن كمك كند. اگرچه روش هايي كه براي تحليل نامه هاي كتاب مقدس پيشنهاد شده است صرفا براي تحليل نامه ها مناسب است، اما مي توان از اين روش ها براي ارزيابي ديگر متون نيز بهره گرفت. در اين مقاله ابتدا يكي از مهم ترين روش هاي نقد رتوريكي كتاب مقدس-كه توسط جرج كندي محقق نامدار تاريخ خطابه ارائه شده است- را معرفي مي كنيم، سپس ضمن معرفي متوني كه براي بررسي با اين روش انتقادي تناسب دارند، به تحليل رتوريكي ابياتي از رشيدالدين وطواط مي پردازيم.