بررسي تطبيقي مضامين اخلاقي و تعليمي گلستان سعدي و اندرز نامه هاي پهلوي

پيشينه‌ي بسياري ازآموزه‌هاي اخلاقي به ‌ويژه پند و اندرز در ادبيات فارسي، به ‌دوره‌ي قبل از اسلام برمي‌گردد و علاوه بر ذكر اين مفاهيم در خلال آثار مختلف آن دوره، اندرزنامه‌هاي مستقلي نيز نوشته شده است؛ اندرزنامه‌ي آذربادمارسپندان و اندرز پورتويكيشان، جزو اين آثار ادبي به شمار مي‌روند. گلستان سعدي نيز يكي از آثار برجسته‌ي تعليمي دوره‌ي بعد از اسلام است. در مقاله‌ي حاضر، سعي بر اين است كه از طريق مقايسه مندرجات گلستان سعدي با اندرزنامه‌هاي مذكور، برخي از مشابهت‌هاي موجود در محتواي آنها و هم‌چنين نحوه‌ي بيان مفاهيم اخلاقي و تربيتي اين متون نشان داده شود. بر پايه‌ي پژوهش، آموزه‌هاي اخلاقي دراين متون، تنها از لحاظ محتوا و درون‌مايه همانند هستند، و ليكن شكل بيان آن مطالب، متفاوت است. در متون كهن، مسائل غالباً به‌ صورت اشارات كوتاه است، ولي سخن سعدي، مشروح و مبسوط و غالباً در قالب داستان و با بهره‌گيري از انواع آرايه‌هاي ادبي بيان شده است.