اجماع نظر نخبگان سياسي و توسعه سياسي(84-76)

اگرچه توسعه سياسي فرآيندي پيچيده­اي است كه از عوامل و فاكتورهاي گوناگوني تاثير مي­پذيرد ولي با توجه به شرايط خاص جامعه ايران و نقش رفتار و رويكردهاي افراد توانمند در تحولات اين كشور نقش نخبگان در روند توسعه سياسي ايران برجسته گرديده است. به اين ترتيب پرسش اصلي در اين پژوهش اين است كه اجماع نظر نخبگان سياسي حاكم چه نقش و اهميتي در روند توسعه سياسي ايران در سال­هاي 84-76 داشته است. در نتيجه يافته­هاي اين پژوهش حاكي از اين است كه توسعه سياسي به عنوان محور تفكر اصلاحات، علاوه بر چالش­هاي ساختاري و قانوني حاكم(موانع بيروني)، در درون خود جناح اصلاح طلب نيز، هرگز مفهوم و تعريفي سيستماتيك، مورد اجماع و عملياتي نيافت و سازوكارها، مؤلف­ها و شاخص­هاي آن مشخص نشد و مسأله عدم اجماع نظر و تعارض همچنان به عنوان يك پديده مستمر در فضاي سياسي كشور باقي ماند،گويي تعارض و منازعه بخشي از فرهنگ سياسي حاكم در ميان نخبگان سياسي ايران مي­باشد.