كليدواژه :
سپهري , هشت كتاب , هنجارگريزي , هنجارگريزي معنايي
چكيده فارسي :
اين پژوهش به بررسي «هنجارگريزي معنايي در هشت كتاب سهراب سپهري» مي‌پردازد. نگارنده در آغاز به تبيين عادت‌ستيزي، آشنايي‌زدايي، برجسته‌سازي و هنجارگريزي پرداخته كه هنجارگريزي خود مشتمل بر سه مقولة هنجارگريزي معنايي، واژگاني و زماني مي‌باشد. سپس به استخراج مصاديقِ عيني هنجارگريزي معنائي در اشعار سهراب سپهري پرداخته كه مشتمل شش مقولة «تشبيه، نماد، تشخيص، تصاوير متناقض نما، تركيب‌هاي تازه، تصاوير و معاني تازه، حس‌آميزي» در هشت مجموعة شعري هشت كتاب سهراب سپهري با نام‌هاي «مرگ رنگ، زندگي خواب‌ها، آوار آفتاب، شرق اندوه، صداي پاي آب، مسافر، حجم سبز، «ما هيچ، ما نگاه» مي‌باشد. سپهري از بين انواع هنجارگريزي‌ها بيشتر از هنجارگريزي معنايي (تصويري) نظير تشخيص، نماد، تشخيص، متناقض نما، تصاوير و تركيبات تازه، و حس‌آميزي استفاده كرده و از انواع ديگر هنجارگريزي كمتر بهره جسته است. دليل اين امر را بايد در نظام فكري سهراب جستجو كرد كه انديشه‌اي درون‌گرا دارد. از يك سو در پيِ اراية مفاهيم و آموزه‌هاي عرفاني در شعر خود است و از سويي هر گونه رويكرد به گذشته را نفي مي‌كند و همواره در پي‌تر و تازگي و غبارروبي از هستي است.
چكيده لاتين :
This study examines the semantic normality in the eight books of Sohrab Sepehri. In the beginning, the writer has begun to explain habitualism, defamiliarization, emphasis, and normativeism, which consists of three categories of semantic, lexical, and temporal normality. Then, he extracted the objective examples of meaningless normality in the poems of Sohrab Sepehri, which included six categories of "simile, symbol, discernment, paradoxical images, new combinations, new images and meanings, hesameism" in eight poetry collections of Sohrab Sepehri's book, entitled " "The death of color, the life of the dreams, the sunrises, the east of sadness, the noise of the feet of water, the passenger, the volume of green," we are no, we look. " Sepehri uses a variety of normative acts more than semantic normality such as diagnosis, symbol, diagnosis, paradoxical representation, images, and new combinations, and hezamization, and uses other types of normality less. The reason for this must be sought in Sohrab's intellectual system, which has an introverted thought. On the one hand, he is seeking to present the mystical concepts and teachings in his poetry, and on the one hand, he rejects any approach to the past, and is always in the beginning and in the future.
