الگوي ارتقا همگرايي اقوام ايراني به جهت امنيت عمومي در عصر جهاني شدن (با تاكيد بر ديدگاه مقام معظم رهبري)

تقويت وحدت و انسجام ملي، يكي از اهداف و مقولات اساسي هر حكومتي است. امروزه جهاني شدن با جريان آزاد اطلاعات و گسترش روزافزون فن‌آوري‌ها، ارتباطات و تغيير در تعاملات و مناسبات از سطح خرد تا كلان، چالش‌ها و فرصت‌هايي را در مقابل جامعه جهاني ايجاد نموده است. تكثرگرايي به عنوان محور اصلي درك و تحليل آميختگي ناشي از جهاني شدن شناخته شده و سرنوشت مختوم آن است. در حوزه قوميت‌ها، همچون ساير حوزه‌ها، روند جهاني شدن مي‌تواند تأثيرات متفاوتي بر جاي بگذارد و در هر حال موجبات تغيير را فراهم نموده است و آنچه مهم به نظر مي­رسد، بازانديشي و بازنگري در سياست‌‌گذاري در قبال قوميت‌ها را الزامي ساخته است. با توجه به اهميت موضوع، بيانات مقام معظم رهبري بهترين راهنما در اين خصوص خواهد بود. پژوهش حاضر، كوششي در جهت ترسيم الگوي مطلوب همگرايي در ايران با تاكيد بر فرمايشات رهبري با محوريت اقوام مي­باشد. بنابراين، مقاله‌ حاضر در پي پاسخگويي مناسب براي اين دغدغه، فرض اساسي خود را بر اين مبنا استوار ساخته كه الگوي تكثرگرايي بر پايه هويت ايراني- اسلامي، مناسب‌ترين و كاربردي­ترين مدل براي ارتقا سطح همگرايي اقوام ايراني در شرايط كنوني به شمار مي‌آيد كه هم بيانگر تنوع و هم بيانگر وحدت با توجه به شرايط كشور ايران است