جايگاه علم معما و لغز در عصر صفويه

The place of riddle and conundrum science in the Safavid era

انسان ها از آغازين روزهاي شكل گيري تمدن بشري، تلاش كرده اند تا با روش هاي گوناگون، اموري را از ديگران مخفي نگه دارند؛ در اين ميان لغزها و معماها، از قديمي ترين اين شيوه ها به شمار مي آيند كه دربرگيرنده بعضي از سنت ها، آداب و رسوم و تاريخ يك جامعه هستند. در اين مقال سعي شده است كه با بررسي كوتاه، جايگاه اين هنر يا علم در مقطع زماني سلسله صفويه تبيين شود. به عبارت روشن تر پاسخي درخور براي اين سوال كه: «جايگاه علم معما و لغز در عهد صفويه چگونه بود؟» ارايه شود. به نظر مي رسد آنچه از ابتدا تا انتهاي دوره صفويه (907-1148ق) به عنوان معما ادامه يافت، سنتي از پيش باقي مانده بود كه با كتابت آثار به جاي مانده از گذشته، رواج پيدا كرد و به عنوان يك دانش، فن و هنر در ميان آموزش ها و متون درسي حفظ شد و همچنان مورد اقبال قرار گرفت.

From the earliest days of the formation of human civilization, human beings have tried to keep things secret from others in various ways. Among these, riddles and conundrums are among the oldest, which include some traditions, customs and history of a society. In this article, it has been tried to explain briefly the position of this art or science in the Safavid period. In other words, it is going to answer this question: "What was the position of the science of riddle and conundrum in the Safavid era?" It seems that what continued as a riddle from the beginning to the end of the Safavid period (907-1148 AH) was an old tradition that became popular by writing of remained works of the past and was retained and accepted as a science, art and technology among the teachings and texts.