بررسي تاثيرشاخص توده بدني و فعاليت ورزشي بر شاخص توانايي كار كاركنان شركت پگاه گلستان

مقدمه: بر اساس مطالعات اخير ميزان چاقي، اضافه وزن و كم تحركي در بين افراد جامعه بويژه شاغلين در حال افزايش است كه مي تواند بر بهره وري و توانايي انجام كار كاركنان صنايع تاثيرگذار باشد، اين مطالعه با هدف بررسي تاثير شاخص توده بدني و ورزش بر شاخص توانايي كار كاركنان شركت پگاه گلستان صورت گرفت. روش ها: اين مطالعه توصيفي تحليلي از نوع مقطعي بود و بر اساس روش نمونه گيري تصادفي ساده بر روي 107 نفر از شاغلين شركت پگاه گلستان در سال 1394 انجام شد. اطلاعات دموگرافيك و شغلي با استفاده از پرسشنامه استاندارد شاخص توانايي كار جمع آوري شد. همچنين شاخص توده بدني افراد نيز بر اساس دستورالعمل سازمان جهاني بهداشت (WHO) اندازه گيري و دسته بدني شد و سپس اطلاعات گردآوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و آزمونهاي تي تست، آناليز واريانس و همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: ميانگين شاخص توده بدن (BMI) در اين مطالعه 3.8±25.9 بدست آمد كه در دسته سوم (29.9-25) قرار مي گيرد و بيانگر وجود اضافه وزن در بين كاركنان اين شركت مي باشد. ميانگين شاخص توانايي كار در افراد مورد مطالعه 5.56±44.92 مي باشد كه مطابق با طبقه بندي نمره شاخص توانايي كار( WAI) 10.9 ، 35.6 ، 53.3 درصد از افراد مورد مطالعه به ترتيب داراي توانايي كار متوسط، خوب و عالي بودند. بين فعاليت ورزشي با شاخص WAI ارتباط معنا داري وجود داشت(0.001 p). همچنين بين شاخص BMI و شاخص توانايي كار رابطه معناداري مشاهده نگرديد (0.385 =p). نتيجه گيري: در اين مطالعه ميانگين شاخص توانايي كار همچون مطالعات ديگر در يك سطح قابل قبول قرار داشت (WAI #62; 36). با توجه به ميانگين سني كاركنان) 7.3 #177; 32.38 (كه نشان دهنده جوان بودن افراد تحت مطالعه مي باشد و وجود اضافه وزن و كم تحركي مي تواند در آينده منجر به بروز بيماريهاي مختلف و كاهش توانايي كاري و بازنشستگي پيش از موعد گردد.