مطالعه اپيدميولوژيك مصرف سيگار در جمعيت بالاي 15 سال هرمزگان در سال 1393

مقدمه: استعمال دخانيات يكي از عوامل مهم قايل پيشگيري مرگ در دنيا به شمار مي رود. از هر 10 مرگي كه در افراد بزرگسال در سراسر دنيا اتفاق مي افتد، يك مورد آن ناشي از استعمال دخانيات است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي اپيدميولوژيك مصرف سيگار در جمعيت بالاي 15 سال استان هرمزگان انجام شده است. روش ها: اين مطالعه يك پژوهش توصيفي تحليلي از نوع مقطعي (Cross-Sectional) بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه افراد بالاي 15 سال ساكن استان هرمزگان بود. تعداد 1506 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي و سيسماتيك وارد مطالعه گرديدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته كه روايي و پايايي آن قبل از اجرا بررسي و تعيين گرديده بود جمع آوري گرديد. داده ها به كمك نرم افزار آماري SPSS نسخه 19 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: در اين پژوهش درمجموع 1506 فرد بالاي 15 سال ساكن استان هرمزگان، 775 نفر (51.5 درصد) مرد و 731 نفر (48.5درصد) زن وارد مطالعه گرديد. ميانگين سني افراد 34.5 سال با انحراف معيار 11.9سال و دامنه سني شركت كننده گان 8915 سال بود. شيوع كلي مصرف سيگار در استان 19.5 درصد كه اين ميزان در مناطق روستايي به 24.1 درصد مي رسد و در مقايسه با مناطق شهري (17.6 درصد) اختلاف معنادار آماري نشان ميدهد (p= 0.002). شيوع مصرف سيگار در مردان (27.8 درصد) به مراتب بيشتر از زنان (10.7 درصد) و تفاوت معنادار آماري وجود داشت (p= 0.001) . تفاوت معنادار آماري از نظر مصرف سيگار در ميان گروههاي سني وجود داشت ( p= 0.015) و با افزايش سن اين ميزان افزايش مي يافت. سطح سواد با شيوع مصرف سيگار ارتباط آماري معنادار داشت. افراد بيسواد و با تحصيلات پايين تر بيشتر سيگار مصرف ميكردند (75.5 درصد). بين مشاغل مختلف و مصرف سيگار تفاوت آماري معنادار وجود داشت (p=0.001). كشاورزان و كارگران بيشترين مصرف كنندگان سيگار بودند. نتيجه گيري: ميزان شيوع مصرف سيگار در اين مطالعه در مقايسه با ساير مطالعات استاني و بساري از مطالعات كشوري در حد نسبتا بالايي قرار دارد. مخصوصا ميزان بالاي مصرف سيگار در جمعيت روستايي استان تامل برانگيز بوده. ;لذا نياز به سياستگزاريها و برنامه ريزيهاي مناسب جهت پيشگيري و كاهش مصرف سيگار در جامعه استان بخوبي احساس مي شود. مطالعات تكميلي بيشتر براي تعيين مناسب ترين و مؤثرترين استراتژي هاي برخورد با اين مسأله ضروري به نظر مي رسد