بررسي ارتباط بين ريسك و شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني در يك شركت توليد لوازم خانگي

مقدمه: اختلالات اسكلتي-عضلاني يكي از آسيب هاي شغلي هستند كه داراي شيوع بالا و از علل مهم ازكارافتادگي در كشور هاي در حال توسعه مي باشند. هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط بين ريسك و شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني در يك شركت توليد لوازم خانگي بود. روش ها: اين مطالعه مقطعي و توصيفي-تحليلي روي صد نفر مرد شامل(پانزده نفرازكارگاه تزريق فوم,هفده نفر ازكارگاه قالب سازي,هفده نفراپراتوردستگاه پرس,هفده نفراپراتور بسته بندي,هفده نفرازبرشكاري و هفده نفراپراتور پرچكاري)در شركت توليدلوازم خانگي انجام شد.پرسشنامه نورديك براي اندام هاي مچ دست،آرنج، شانه،گردن وكمر توسط افرادتكميل گرديد. سپس پوسچر هاي موردنظر براي هرشغل ثبت شدند و به روش لوبا مورد ارزيابي قرار گرفتند. ازتمام كاركنان رضايت آگاهانه گرفته شد و پاسخ هاي آنان محرمانه باقي ماند. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار spssنسخه بيست, آمارتوصيفي و آزمونANOVA آناليز شدند. نتايج: بيشترين اختلالات اسكلتي عضلاني بر اساس نتايج پرسشنامه نورديك به ترتيب در اندام هاي مچ دست(پانزده نفر)،گردن(پانزده نفر)و شانه( چهارده نفر)بود. همچنين ارتباط معني داري بين سن(0.001 P) و سابقه كار(0.4 P)با اختلالات اسكلتي عضلاني وجود داشت. بيشترين سطح ريسك لوبا براي شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني مربوط به واحد پرچكاري(سطح ريسك چهار) وكمترين سطح ريسك مربوط به واحد تزريق فوم (سطح ريسك دو)بود. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان دادكه كارگران توليد لوازم خانگي باتوجه به ماهيت شغل شان درمعرض اختلالات اسكلتي عضلاني قرار دارند.بنابراين لازم است مداخلات ارگونوميكي مانند طراحي ايستگاه كار بر اساس اصول ارگونومي,استفاده از ابزارهاي طراحي شده بر اساس اصول ارگونوميكي و آموزش كاربران درمورد اصول ارگونوميك شيوه ي كارانجام شود.