بررسي رابطه بين رضايت شغلي والدين با سلامت روان كودكان پسر پايه ششم مقطع ابتدايي شهرستان تفت

مقدمه: اين پژوهش با هدف بررسي رابطه بين رضايت شغلي والدين با سلامت روان كودكان پسر پايه ششم مقطع ابتدايي در سال تحصيلي 1396 -1395 شهرستان تفت انجام گرفته است. روش بررسي: مطالعه مذكور توصيفي از نوع هبستگي است. بدين گونه كه 100 نفر از دانش آموزان پسر در پايه ششم مقطع دبستان با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. والدين نمونه مورد مطالعه پرسشنامه رضايت شغلي را تكميل كردند و فرزندان آن ها پرسشنامه سلامت رواني را كامل كردند و بعد نمرات رضايت شغلي والدين (پدر يا مادر) با نمرات سلامت رواني فرزندان آن ها از طريق ضريب همبستگي پيرسون با استفاده از نرم افزارSpss20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه بين رضايت شغلي والدين و سلامت رواني فرزندان آن ها همبستگي وجود دارد. بدين ترتيب كه هر چه نمرات رضايت شغلي والدين بالاتر باشد. مي توان نمرات سلامت رواني مطلوبتري را براي فرزندان آن ها انتظار داشت. نتيجه گيري: با توجه به نتيجه پژوهش مبني بر رابطه بين رضايت شغلي والدين و سلامت رواني فرزندان، مي توان به برنامه ريزان و مديران بخش هاي صنعت، خدمات و كشاورزي توصيه كرد با آموختن روش ها و سبك هاي مديريتي كارآمد و مبتني بر بهبود روابط انساني در سازمان ها نسبت به رضايت شغلي كاركنان خود مسولانه تر و متعهدانه عمل كنند، زيرا رضايت شغلي كاركنان آن ها بر سلامت رواني خود و فرزندانشان موثر است.