بررسي سطح آگاهي و نگرش دانشجويان مقاطع تحصيلي مختلف رشته‌هاي مهندسي بهداشت محيط و حرفه‌اي نسبت به مزايا و مخاطرات استفاده از فناوري نانو

مقدمه: فناوري نانو به عنوان يكي از فناوري هاي كليدي قرن بيست و يكم، به علم دستكاري مولكول ها و اتم ها در اندازه هاي بين 1 تا 100 نانومتر اطلاق مي شود. با توجه به اهميت سرمايه گذاري در بخش تحقيق و توسعه، ارتقاء آگاهي و نگرش دانشجويان مي تواند تأثير مثبتي بر گسترش دامنه كاربرد و استفاده بهينه از اين فناوري در حال ظهور داشته باشد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي تحليلي، سطح آگاهي و نگرش 130 نفر از دانشجويان مقاطع تحصيلي مختلف رشته هاي مهندسي بهداشت حرفه اي و محيط دانشگاه هاي علوم پزشكي همدان، ايلام و سمنان نسبت به مزايا و مخاطرات فناوري نانو، از طريق پرسشنامه مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: ميانگين نمره آگاهي دانشجويان 16/08 با انحراف معيار 1/61 به دست آمد. بين ميانگين نمره آگاهي دانشجويان در مقطع كارشناسي و تحصيلات تكميلي اختلاف معني دار مشاهده شد (0/001= P). درحالي كه بين ميانگين آگاهي درخانم ها و آقايان، گروه هاي متغير سن و سال ورود به تحصيل اختلاف معني داري وجود نداشت. با استفاده از معادله رگرسيون خطي و در نظر گرفتن سطح آگاهي به عنوان متغيير وابسته، مشخص گرديد كه سن و مقطع تحصيلي به طور معني داري با وضعيت آگاهي مرتبط مي باشند. نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد كه سطح آگاهي اكثر دانشجويان مورد مطالعه درخصوص فناوري نانو، در حد قابل قبول نمي باشد. در حاليكه با در نظر گرفتن مزايا و مخاطرات اين فناوري، نسبت به توسعه استفاده از فناوري نانو در كشور، ديدگاه و نگرش مثبتي در بين دانشجويان وجود دارد.