ارزيابي شدت روشنايي و ارتباط آن با ميزان خستگي بينايي دانشجويان، در سالن هاي مطالعه دانشگاه علوم پزشكي زابل در سال 1396

مقدمه: حس بينايي مهمترين و حياتي ترين حس انسان به شمار مي رود. انسان به كمك اين حس بيشترين اطلاعات و يافته هاي خود را از محيط به دست مي آورد و سالن هاي مطالعه مكان هايي هستند كه دانشجويان در آنجا زمان زيادي به مطالعه مشغول مي باشند. بنابراين ميزان روشنايي موجود آن بايد مطلوب باشد تا فرد كمتر دچار خستگي شود. مطالعه حاضر به منظور ارزيابي روشنايي و ارتباط آن بر خستگي بينايي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي زابل انجام شده است. روش بررسي: مطالعه حاضر به صورت توصيفي مقطعي در طول دو ماه در سالن هاي مطالعه دانشگاه علوم پزشكي زابل اجرا گرديد. ميزان شدت روشنايي با استفاده از روش هاي ارائه شده توسط انجمن مهندسي روشنايي آمريكاي شمالي (IESNA) اندازه گيري گرديد و پرسشنامه خستگي بينايي نيز تكميل و بعد از آن داده ها با روش آمار توصيفي و تحليلي ارزيابي شدند. يافته ها: شدت روشنايي عمومي در 99 درصد موارد و شدت روشنايي موضعي در 100 درصد موارد كمتر از مقدار استاندارد ارزشيابي گرديد. در مورد متغير سن با خستگي بينايي ارتباط معني داري مشاهده نشد ولي ميزان شدت روشنايي موضعي و عمومي با خستگي بينايي و حالات رواني ارتباط معني داري داشت (P 0/05). نتيجه گيري: روشنايي نامناسب در سالن هاي مطالعه به خصوص در شب كه زمان بيشتري دانشجويان مطالعه مي كنند باعث خستگي بينايي مي گردد. بنابراين طراحي روشنايي بايد از لحاظ چيدمان منابع روشنايي و نزديكي نوع نور به نور روز و نوع منابع روشنايي بايد در دستور كار قرار گيرد.