تحليل انباشت سرمايه وقف در نواحي خراسان جنوبي

وقف به عنوان يك نهاد ملي- مذهبي با نيت خيرخواهانه، در صورت برنامه ريزي و مديريت عقلايي مي تواند سرمايه اي براي توسعه فضاي اجتماعي و جغرافيايي باشد. در حقيقت، موقوفات عمدتا كالاهاي سرمايه اي اعم از پول، زمين و مستغلات است كه در محاسبات انباشت سرمايه هر فضاي جغرافيايي، مي تواند نقش قابل توجهي داشته باشد. بر پايه ي اين رويكرد، در مقاله پيش رو تلاش گرديده تا به واكاوي توزيع جغرافيايي موقوفات استان در شهرستان هاي منتخب پرداخته شود. اين تحقيق با مطالعه ي اسنادي انجام شده است. به منظور بازنمايي توزيع فضايي سرمايه هاي وقفي از سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) استفاده شده است. در نهايت، از يافته ها مي توان نتيجه گرفت كه نابرابري در توزيع و انباشت سرمايه وقف ميان نواحي استان، وجود دارد. هم چنين مدل تراكم و انباشت سرمايه وقفي در فضاي جغرافيايي استان حاكي از الگوي قطبي است. به عبارتي، مي توان قطب برخورداري از كالاهاي سرمايه اي وقفي را در مركز استان با اختلاف زياد مشاهده نمود. از اين رو، مي توان انتظار داشت كه اثربخشي وقف در اقتصاد فضا و رفاه انساني، داراي تفاوت معناداري بين مناطق باشد.

No abstract