تعارض ارزش هاي فرد و جامعه با رويكرد علوم شناختي و راهكارهاي كاهش آن براي افزايش سلامت رواني؛ يك مطالعه نظريه پردازي

طبقه بندي ارزشي انسان بر اساس تجربيات دركي (فيزيكي و هيجاني) و آموزش هايي است كه مي بيند. سطح بندي ارزشي باورها به دريافت پاداش و دوري از آسيب وابسته است و در طول زندگي تغيير مي كند. اگر فرد بين آنچه كه تجربيات گذشته و آموزش هايش پيش بيني مي كرد و آنچه اتفاق مي افتد تضاد پاداشي و تنبيهي ببيند، دچار تناقض مي شود. محل درك تناقضات يا همان احساس انتخاب با ريسك بالا در قشر سينگوليت قدامي مغز شناسايي شده است. احساس تناقض بنوعي بكارگيري روندهاي تصميم گيري جديد در مغز براي تغيير را فعال مي كند. در واقع در يك مكانيزم تطابقي فرد طبقه بندي ارزشي باورهاي خود را تغيير مي دهد تا كمتر دچار تناقض شود. احساس تناقض مداوم ايجاد استرس و نا امني به دنبال دارد. اين ناامني سلامت ذهن را بخطر مي اندازد. در افراد مختلف، ميزان تطابق پذيري دريك طيف توزيع نرمال در جامعه متغير است. در نتيجه اكثر جامعه به سمت تطابق پذيري با ارزشهاي عرف حاكم سوق پيدا مي كنند، در حاليكه الزاما اين ارزشهاي حاكم منطبق بر فطرت و سلامت ذهني نيست. بنابراين اصلاح ارزش هاي حاكم بر جامعه قدم مهم و اساسي در تامين سلامت رواني يك جامعه از ديدگاه عملكرد شناختي مغز است.