عوامل موثر بر بزه ديدگي خشونت‌هاي خانوادگي (مطالعه موردي: مراجعه كنندگان به نهاد‌هاي اجتماعي ولايت هرات)

زمينه وهدف: احتمال مورد خشونت قرارگرفتن يك فرد در خانواده به مراتب بيشتر از بيرون خانواده اسـت. هـدف ايـن تحقيـق بررسي خشونت خانوادگي به ويژه خشونت عليه زنان در بين خانواده هاي استان هرات افغانستان است. روش كار: اين پژوهش براساس روش نمونـه گيـري در دسترس به تعداد 130 نفر از قربانيان زن مراجعه كننده به مراكز حمايتي اين افراد در شهر هرات و بـا اسـتفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام شده است. نتايج: در بين مراجعان به مراكز حمايتي، خشونت رواني با 42% و خشونت جنسي و فيزيكي هر يك با 29% بيشترين فراواني را داشته و در رتبه آخر نيز خشونت اقتصادي با 26% قرار مي گيرد. سن 65.4% قربانيان زير 30 بوده و زنان بالاي 40 سال نيز مراجعه اي نداشته اند. 65.4% در 5 سال نخست ازدواج بوده اند و تنها 10%، عمر ازدواج بالاي 10 سال داشته اند. حدود 60% مراجعان بيسواد بوده اند و تنها 13.8% ليسانس داشته اند. 72.3% قربانيان خانه دار بوده و تنها حدود 21% قربانيان داراي شغل آزاد و يا اداري بوده اند. بيش از 70.2% قربانيان نيز در كمترين سطح درآمدي قرار داشته اند. حدود 76.6% با رضايت ازدواج كرده اند. از سوي ديگر، 88.5% همسران قربانيان زير40 سال بوده اند. 57.7% بيسواد و 29.2% ديپلمه بوده اند. به لحاظ شغل نوعا كارمند نيستند (كارگر 13.8، كشاورز 22.3 و آزاد 40.8) 95.4% ازدواج اولشان بوده و 97.7% تك همسر هستند. 83.8% ايشان نيز معتاد نبود و 76.6% با رضايت ازدواج كرده اند. نتيجه گيري: در بين مراجعان بيشترين فراواني با خشونت رواني بوده است. مراجعه كنندگان نوعا زير 40 سال و با سابقه ازدواج زير 5 سال بوده اند. تصوير قرباني در اين پژوهش، زن جوان بيسوادي است كه به لحاظ مالي در مضيقه شديد بوده و داراي همسري جوان و داراي شغل آزاد و با تحصيلات كم است كه براي بار نخست ازدواج كرده و جز قرباني همسر ديگري نداشته و اعتيادي هم به مواد مخدر ندارد.