تأثير همزماني ماده مغذي بر تخمير شكمبه اي، ساخت پروتئين ميكروبي و تعادل نيتروژن در گوسفند

اين پژوهش به منظور بررسي آثار همزمان سازي تخمير شكمبه اي ماده مغذي بر فراسنجه هاي شكمبه اي، ساخت پروتئين ميكروبي و تعادل نيتروژن در گوسفند انجام شد. تركيبات شيميايي به همراه فراسنجه هاي تجزيه پذيري پروتئين خام و كربوهيدرات علوفه يونجه، كاه گندم، ‌دانه جو،‌ دانه ذرت،‌ تفاله چغندرقند،‌ سبوس گندم و كنجاله سويا اندازه گيري شد. سه جيره با انرژي و پروتئين خام يكسان اما با شاخص همزماني متفاوت شامل 0.64، 0.78 و 0.92 كه با استفاده از فراسنجه هاي تجزيه پذيري مواد خوراكي محاسبه شده بودند،‌ تنظيم شدند. از شش رأس گوسفند 14 ماهه با ميانگين وزن 1.17±30.17 كيلوگرم داراي فيستوله شكمبه اي در قفس هاي متابوليكي استفاده شد. طرح آزمايشي در قالب طرح مربع لاتين تكرار شده در سه دوره و اختصاص دو گوسفند به هر جيره آزمايشي در هر دوره انجام شد. نتايج نشان داد كه با افزايش شاخص همزماني غلظت نيتروژن آمونياكي شكمبه به ويژه در 1.5 ساعت بعد از مصرف خوراك كاهش يافت. غلظت كل اسيدهاي چرب فرار در 3 ساعت بعد از تغذيه در جيره اي كه بيشترين شاخص همزماني را داشت بيشترين مقدار بود. با افزايش شاخص همزماني غلظت كل اسيدهاي چرب فرار به ويژه غلظت پروپيونات نيز افزايش معني داري داشت. كل مشتقات پوريني دفع شده يا جذب شده و ساخت پروتئين ميكروبي تحت تأثير جيره هاي آزمايشي قرار نگرفت. با افزايش شاخص همزماني كل نيتروژن دفع شده كاهش و بازدهي ابقاء نيتروژن افزايش يافت. هرچند در اين پژوهش ساخت پروتئين ميكروبي تحت تأثير قرار نگرفت اما ساير نتايج مثبت از جمله بهبود تخمير در شكمبه و ابقاء نيتروژن در بدن، استفاده از شاخص همزماني را در تنظيم جيره هاي غذايي براي نشخواركنندگان به ويژه گوسفندان قابل توصيه مي نمايد.