بررسي قابليت و حساسيت سنجي شاخص‌هاي طيفي ماهواره‌اي در پهنه‌بندي شدت آتش‌سوزي مناطق جنگلي (مطالعۀ موردي: جنگل‌كاري عرب داغ–گلستان)

تهيۀ نقشۀ دقيق شدت آتش‌سوزي براي مديريت ريسك آتش در اكوسيستم‌هاي جنگلي حائز اهميت است. شاخص‌هاي طيفي از سنجنده‌هاي نوري به‌عنوان يكي از باندهاي قابل ‌قبول براي طبقه‌بندي و نشان دادن تفاوت طيفي طبقات مختلف پوشش گياهي شناخته ‌شده است. در اين تحقيق قابليت مجموعه‌اي از شاخص‌هاي استخراج‌شده از تصاوير ماهواره‌هاي Sentinel2 و Landsat8 با اندازۀ تفكيك مكاني مختلف براي تهيۀ نقشۀ دقيق شدت آتش‌سوزي با استفاده از الگوريتم جنگل تصادفي در منطقۀ دچار آتش‌سوزي سال 1397 جنگلكاري‌هاي عرب‌داغ استان گلستان بررسي شد. بعد از پيش‌پردازش‌هاي لازم، شاخص‌هاي تك و دوزمانۀ مناسب از تصاوير سنجنده‌هاي تحت بررسي ايجاد شد. مقادير شاخص بهينه براي باندها در فضاي دوبعدي قبل و بعد از آتش‌سوزي براي بررسي حساسيت اين باندها به تغييرات اتفاق‌افتاده درون طبقات آتش‌سوزي محاسبه شد. بهترين نتيجه مربوط به باندهاي NIRSWIR2 با مقدار شاخص بهينۀ 0.77 براي سنجندۀ Sentinel2 و 0.68 براي سنجندۀ Landsat8OLI به‌دست آمد. براساس مقادير شاخص بهينه، بهترين شاخص‌ها انتخاب شد و مقادير اين شاخص‌ها پس از آتش‌سوزي و همچنين شاخص‌هاي دوزمانه (قبل و بعد آتش‌سوزي) استخراج شدند. نقشۀ واقعيت زميني نمونه‌اي طبقات شدت آتش‌سوزي با استفاده از روش نمونه‌گيري انتخابي با بازديد ميداني از طبقات شدت دچار آتش‌سوزي‌ در منطقه تهيه شد. طبقه‌بندي با شاخص‌هاي مختلف با الگوريتم جنگل تصادفي انجام گرفت و نتايج با نقشۀ واقعيت زميني نمونه‌اي ارزيابي شد. بهترين نتيجه با تلفيق شاخص‌ها از همۀ باندهاي استخراج‌شده از سنجندۀ Landsat8OLI به روش شاخص دوزمانه با ضريب كاپاي 0.96 به‌دست آمد.