تبيين رفتارهاي پيشگيري‌كننده از سرطان پروستات مبتني بر مدل اعتقاد بهداشتي در بين مردان نظامي

هدف: سرطان پروستات، شايع‌ترين سرطان بدخيم در مردان بوده و بعد از سرطان ريه دومين علت مرگ‌ومير انواع سرطان، در مردان است. هدف از انجام اين پژوهش تبيين رفتارهاي پيشگيري‌كننده از سرطان پروستات مبتني بر مدل اعتقاد بهداشتي در بين مردان نظامي استان هرمزگان مي‌باشد. روش‌ها: پژوهش به لحاظ روش، توصيفي- تحليلي مي‌باشد كه در سال 1395 بر روي 253 نفر از مردان يك مجموعه نظامي در استان هرمزگان به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي تصادفي طبقه اي انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه‌اي مشتمل بر مشخصات دموگرافيك، سؤالات مربوط به سازه‌هاي مدل اعتقاد بهداشتي و سؤالات بيان عملكرد رفتار پيشگيرانه بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و شاخص‌هاي آمار توصيفي (فراواني، ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي (ضرايب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي) تجزيه‌وتحليل شدند. نتايج: در اين پژوهش، ارتباط معني‌داري بين ميانگين نمره سازه‌هاي حساسيت درك شده، منافع، موانع درك شده و خودكارآمدي با عملكرد مردان نظامي در خصوص رفتارهاي پيشگيري‌كننده از سرطان پروستات مشاهده شد (P–Value 0.05). همچنين از بين سازه‌هاي مدل اعتقاد بهداشتي، مولفه‌هاي موانع درك شده (P–Value 0.001) و خودكارآمدي (P–Value 0.001) مهم‌ترين پيشگويي‌كننده‌هاي عملكرد پيشگيرانه مردان نظامي در خصوص سرطان پروستات بودند. نتيجه‌گيري: مطالعه حاضر پيشنهاد مي‌كند كه متخصصين آموزش سلامت در هنگام طراحي و اجراي برنامه‌هاي آموزشي در مورد سرطان پروستات بايد به سازه‌هاي پيشگويي‌كننده همچون موانع، منافع درك شده و خودكارآمدي درك شده توجه نمايند.