بررسي توازي در سروده‌هاي فدوي طوقان شاعر زن معاصر فلسطين

هدف اين پژوهش بررسي سطوح توازي(آوايي،واژگاني ونحوي) و تاثير آن در سروده هاي فدوي طوقان شاعر زن معاصر جهان عرب از فلسطين مي باشد. وي يكي از شعرايي است كه از پديده توازي در سروده هاي خود استفاده كرده است .طرح تحقيق توصيفي –تحليلي بود. با منابع كتا بخانه اي و مطالعات كيفي به بررسي توازي در سروده‌هاي فدوي طوقان پرداخته شد. دستاورد تحقيق بيان گر آن است كه در مبحث توازي، تكرار بيشترين اهميت را دارد و يك عنصر ضروري در ايجاد موسيقي مي‌باشد. فدوي طوقان از طريق به كار بردن اين تكرار كلامي در سروده‌هايش زيبايي خاصي را ايجاد كرده است كه يك خواننده‌ي آگاه با خواندن و شنيدن آن‌ها مي‌تواند از اين سروده‌ها لذت ببرد. فدوي طوقان در اشعارش از توازي در سه سطح آوايي، واژگاني و نحوي بهره برده است و اين پديده با ايجاد تشابه در ساختار متن، برجستگي شعر او را به طور چشمگيري بيشتر كرده است. وي با استفاده از تكرارِ صداها، حروف، واژگان و تركيب‌ها علاوه بر برجستگي در سطح زباني، سبب تأكيد در سطح معنايي نيز شده است و اين مطلب نشان مي‌دهد كه سازه‌هاي زباني در انتقال مفاهيم اثر گذار مي‌باشند. به نظر مي‌رسد بسامد توازي در سطح آوايي بيشتر از سطوح واژگاني و نحوي است، چرا كه در توازي واژگاني و نحوي، توازي آوايي نيز يافت مي‌شود.