بررسي تطبيقي رمان‌هاي نوزده هشتاد و چهار، و بهشت خاكستري

Comparative Study on Nineteen Eighty – Four and Gray Paradise Novels

نظارت، به عنوان ركن اصلي نظام‌هاي اجتماعي مدرن، مفهومي است كه شهروند را به وضعيت تابع تبديل مي‌كند. اين تابعيت نه به عنوان سيستمي كه بايد همواره كنترل شود، بلكه به عنوان ساختاري عمل مي‌كند كه شهروندان را به سوژه‌هاي خود‌نظارتي تبديل مي‌كند. نشان‌دادن اين وجه ويران‌گر نظام‌هاي اجتماعي مدرن، همواره وظيفه جامعه‌شناسان تلقي شده است. مقاله حاضر بر آن است كه با روش تحليل محتوا، دلالت ضمني متون دوگانه فوق و قرابت‌ها و تفاوت‌هاي آن‌ها را با يكديگر نشان دهد. نتيجه پژوهش اين است كه هر دو رمان، انتقادي عليه توتاليتاريسم برآمده از عقلانيّت ابزاري هستند كه آگاهانه يا غيرآگاهانه مؤلّفه‌هاي انقياد، نظارت و مراقبت نظام‌هاي حادّ عقلاني را در خود لحاظ كرده و آن را به عنوان خراب‌آبادي مدرن به تصوير كشيده‌اند.

Supervision, as a key element of modern social systems, is a concept that transforms the citizen into a subordinate state. This citizenship acts not as a system that must always be controlled, but as a structure that transforms citizens into self-governing subjects. Demonstrating this destructive aspect of modern social systems has always been the known as task of sociologists. The present paper aims to demonstrate the implicit implication of the above dual texts and their similarities and differences with the content analysis method. The result of both studies is that both novels are critical of totalitarianism arising from the tool rationality that consciously or unconsciously incorporates the components of subjugation, supervision and care of acute rational systems and portrays it as a modern ruined disaster.