بررسي تاثير تحريك چندحسي بر شاخص‌هاي فيزيولوژيك نوزادان نارس: مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي‌شده

زمينه و هدف: نوزادان نارس در حين مراقبت و درمان تحت رويه‌هاي استرس‌زاي زيادي قرار مي‌گيرند كه سبب تغييرات فيزيولوژيك در آن‌ها مي‌گردد. تحريك چندحسي يك طبقه‌بندي گسترده از مداخلاتي است كه در راستاي بهبود پيامد‌هاي تكاملي و فيزيولوژيك نوزادان نارس بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان طراحي شده‌اند تا استرس‌ها را در محيط بخش مراقبت ويژه نوزادان به حداقل برسانند. مطالعه حاضر با هدف تعيين تاثير تحريك چندحسي بر معيارهاي فيزيولوژيك نوزادان نارس انجام شد. روش بررسي: در اين كارآزمايي باليني دوسوكور كه از ارديبهشت‌ تا آذر ۱۳۹۵ در بخش مراقبت ويژه نوزادان بيمارستان شهيد مطهري شهرستان جهرم انجام شد، تعداد ۸۰ نوزاد نارس با سن حاملگي ۳۴ تا ۳۶ هفته به‌صورت تصادفي در دو گروه تحريك چندحسي و كنترل قرار گرفتند. گروه مداخله، برنامه تحريك چندحسي را يك نوبت به‌مدت ۶۰ دقيقه و در گروه كنترل فقط مراقبت‌هاي معمول بخش را دريافت كردند. ابزار گردآوري داده‌ها شامل پرسشنامه و چك ليست معيارهاي فيزيولوژيك نوزادان بود. يافته‌ها: آزمون‌هاي آماري نشان‌ داد كه در مرحله حين مداخله (نيم ساعت اول و دوم) يك روند رو به كاهش در ميانگين تمامي شاخص‌هاي فيزيولوژيك وجود داشت (۰/۰۰۱ P)، ولي اين تغييرات در گروه كنترل معنا‌دار نبوده است. همچنين آزمون آناليز واريانس با اندازه‌هاي تكراري نشان داد كه تفاوت معنا‌داري بين تغييرات متغيرهاي فيزيولوژيك در بين دو گروه در مراحل مختلف ارزيابي وجود داشت (۰/۰۰۱ P). نتيجه‌گيري: تحريك چندحسي منجر به كاهش تعداد ضربان قلب و تنفس و ثبات فشار خون نوزادان نارس شد.