تأثير اسانس هاي گياهي بر ميكروارگانيسم هاي بيماري زا در سبزيجات برگي

زمينه و هدف توليد سبزيجات آماده مصرف با استفاده از مخلوط سبزيجات برگي يكي از پيشرفت هاي اخير در صنايع مواد غذايي تازه به شمار مي رود. هدف اين مطالعه، بررسي توانايي اسانس هاي پونه كوهي، ميخك و آويشن شيرازي در كنترل رشد پاتوژن هاي وارد شده از طريق آلودگي متقابل و ميكروبيوتاي دروني سالاد تجاري محصول يك شركت توليدي مي باشد. مواد و روش ها پس از مرحله شستشو، 25 گرم از سبزيجات در پوشش هاي پلي اتيلني استريل قرار گرفته و تحت شرايط استريل بطور جداگانه با غلظت هاي مختلف ( 3، 5 و 10 درصد ) از امولسيون اسانس ها توسط اسپري ( 0.8 ميلي ليتر ) تيمار شدند. يافته ها امولسيون 3، 5 و 10 درصد اسانس آويشن شيرازي، جمعيت اشرشياكلي O157:H7 را در مخلوط سبزيجات به ميزان 1.7، 2.2 و l3.5 cfu/g، پس از 5 روز ذخيره سازي در دماي 7 درجه سانتي گراد، كاهش داد. بر خلاف آن، ميزان كاهش جمعيت اشرشياكلي در استفاده از غلظت هاي 5 و 10 درصد اسانس ميخك، تقريباً مشابه بود ( 2.5cfu/g كاهش ). اسانس پونه كوهي ( 10 درصد ) جمعيت اشرشياكلي تلقيح شده به مخلوط سبزيجات را 0.5cfu/g، پس از 5 روز ذخيره سازي در دماي 7 درجه سانتي گراد، كاهش داد. آويشن شيرازي بيشترين تأثير ضدميكروبي را در برابر اشرشياكلي و نيز در برابر ميكروبيوتاي دروني سبزيجات ذخيره شده به مدت 9 روز در دماي 7 درجه سانتي گراد، نشان داد. فيلاي نكليسي ويروس، سويه اي از نوروويروس، در سالاد آلوده در طول نگهداري در يخچال ( 9 روز در دماي 7 درجه سانتي گراد ) تحت تأثير تيمار با اسانس ها قرار نگرفت. به نظر مي رسد دماي نگهداري بطور كامل از اثر اسانس ها بر فيلاي نكليسي ويروس تلقيح شده به سالاد جلوگيري نمود. نتيجه گيري نتايج نشان مي دهد كه اسانس ها، به خصوص آويشن شيرازي، واجد توانايي كاهش خطرات مربوط به آلودگي هاي ميكروبي در سالاد سبزيجات برگي مي باشند.