آناليز فيزيكي و شيميايي منابع آب هاي زيرزميني قابل شرب در مناطق روستايي بابل

زمينه و هدف يكي از مهم ترين نيازهاي انسان دسترسي به آب سالم و ايمن است. اثر آلودگي منابع آب هاي زيرزميني بر سلامت عمومي از مهم ترين نگراني هاي جامعه جهاني است. لذا هدف از اين مطالعه بررسي پارامترهاي فيزيكي و شيميايي منابع آب هاي روستايي شهر بابل مي باشد. مواد و روش ها نمونه برداري در مطالعه توصيفي مقطعي حاضر در سال هاي 1390 تا 1391 انجام گرفت. 14 پارامتر فيزيكي و شيميايي در 78 نمونه تصادفي از 39 منبع آبي مربوط به دو فصل پاييز و بهار، به روش آناليز توصيفي مورد سنجش قرار گرفتند و اين مقادير با استانداردهاي آب ايران و سازمان بهداشت جهاني همچنين با دياگرام شولر مقايسه گرديد. يافته ها يافته هاي مطالعه حاضر نشان مي دهد كه پارامترهاي نيتريت، نيترات سولفات، كلرور، سديم، هدايت الكتريكي و pH نواحي مورد نظر در محدوده استاندارد بوده اند، ولي ميزان كدورت، سختي كل و آهن در 7. 7، 13 . 5 و 5. 20 درصد موارد به ترتيب بيشتر از حد استاندارد مي باشند. همچنين غلظت فلورايد در محدوده 02 . 0 تا 13 . 1 ميلي گرم در ليتر بوده كه اين مقدار در 2. 87 درصد نمونه ها كمتر از حد استاندارد و در 8. 12 درصد در محدوده استاندارد بين 5. 0 تا 5. 1 ميلي گرم در ليتر گزارش شدند. همچنين بر اساس طبقه بندي شولر پارامترهاي كيفي منابع آب مورد مطالعه از نظر قابليت شرب در وضعيت متوسط تا خوب قرار داشتند. نتيجه گيري بر اساس يافته هاي پژوهش حاضر مي توان گفت كه بيشتر پارامترهاي فيزيكي و شيميايي منابع آب روستاهاي مورد مطالعه در محدوده استاندارد 1053 آب ايران مي باشد، ولي ميزان فلورايد در اكثر مناطق كمتر از حد استاندارد بود. بنابراين مي توان با افزودن فلوئور به منابع آب روستايي بابل از عوارض ناشي از كمبود آن جلوگيري نمود.