بررسي اثر ريشه كودزو بر اختلالات حافظه و يادگيري موش‌‌هاي صحرايي نر ديابتي شده با استرپتوزوتوسين

مقدمه تحقيقات اخير نشان داده است كه بيماري ديابت منجر به بروز اختلالات حركتي و شناختي و نقص در يادگيري مي شود. ريشه كودزو يك ساپونين و ايزو فلاونين مي باشد كه اغلب به عنوان عامل كاهنده قند خون مورد استفاده قرار مي گيرد. كودزو توانايي كاهش گلوكز خون از مسير غير وابسته به انسولين را داشته كه از اين لحاظ مشابه با متفورمين عمل مي نمايد و همچنين با حذف راديكال هاي آزاد منجر به كاهش استرس اكسيداتيو مي گردد. مطالعه حاضر به منظور ارزيابي اثر ريشه كودزو بر يادگيري، شناخت فضايي و عملكرد حركتي در موش هاي صحرايي نر ديابتي انجام شد. مواد و روش ها در مطالعه تجربي حاضر، موش هاي نر نژاد ويستار به 3 گروه كنترل، ديابتي و ديابتي تيمار شده با كودزو تقسيم شدند. ديابت بوسيله تزريق درون صفاقي استرپتوزوتوسين (با دوز mg/kg50) ايجاد گرديد. يك هفته پس از تزريق استرپتوزوتوسين، تيمار با كودزو با دوز mg/kg50 به مدت شش هفته بصورت گاواژ انجام شد. در پايان، گروه ها با آزمون هاي رفتاري شناخت فضايي، شناخت اشياء و آزمون حركتي بارفيكس مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته ها در آزمون شناخت فضايي، شناخت اشياء، بارفيكس، تعداد حركت هاي حيوان و نيز تعداد ايستادن در بازوهاي Y maze، در گروه ديابتي تيمار شده با كودزو، افزايش معني داري نسبت به گروه ديابتي داشت. نتيجه گيري تجويز ريشه كودزو به مدت 6 هفته مي تواند منجر به بهبود اختلالات شناختي از جمله حافظه و يادگيري و نيز اختلالات حركتي در موش هاي صحرايي ديابتي گردد.