بررسي تجربه درد، حمايت اجتماعي و باورهاي ادراكي در افراد مبتلا به دردهاي مزمن

زمينه و هدف تجربه درد در افراد مبتلا به دردهاي مزمن مي تواند بر ابعاد مختلف روان شناختي و اجتماعي تأثيرگذار باشد. هدف پژوهش حاضر بررسي باورهاي ادراكي، حمايت اجتماعي و تجربه درد در افراد مبتلا به دردهاي مزمن بود. مواد و روش ها به همين منظور، ابتدا 120 نفر از مردان و زنان بيمار مبتلا به درد مزمن مراجعه كننده به مراكز درماني روماتولوژي و مغز و اعصاب شهر اروميه در جنبه بيماري هاي روماتيسمي در سه حيطه كمردرد و آرتريت روماتوئيد و استئوآرتريت، بطور مساوي به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. سپس به منظور آزمون فرضيه هاي پژوهش داده هاي مرتبط با باورهاي ادراكي، حمايت اجتماعي و تجربه درد گردآوري گرديد و در نهايت داده ها با استفاده از تحليل واريانس چند متغيره، تك متغيره و آزمون t مستقل مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها نتايج حاصل از تحليل داده ها نشان داد كه سه گروه بيماران درد مزمن تفاوت معني داري در ابعاد تجربه درد و باورهاي ادراكي درد نشان دادند. بطوريكه افراد مبتلا به استئوآرتريت تجربه درد شديدتري را نسبت به دو گروه ديگر، گزارش نمودند، اما در حمايت اجتماعي ادراك شده تفاوتي بين گروه ها يافت نشد. بين زنان و مردان از نظر حمايت اجتماعي ادراك شده تفاوت معني داري يافت شد، اما تفاوتي در تجربه درد و باورهاي ادراكي درد مشاهده نگرديد. نتيجه گيري الگوي روانيزيستياجتماعي و رابطه آن با انواع دردهاي مزمن مي تواند بينش هاي سودمندي پيرامون ابعاد روانياجتماعي بيماران مزمن فراهم آورد.